Ups 'n downs

Nu al een behoorlijke periode van vallen en opstaan, terwijl enigerlei strubbelingen stug de kop blijven uitsteken doe ik telkens weer een poging om mezelf enigzins terug in het rechte (sport) spoor te manoeuvreren. Om met de deur in huis te vallen......

Ik word soms een beetje moedeloos, de ene of de andere dag dat het wel of niet gaat. Ik heb het over mijn trainingen dus. Ondertussen zijn de spieren wel gemangeld en weer gerangschikt op de massagetafel. En het was nodig. Toch blijven er nog wat naweeën aanwezig, maar met door te trainen zal dit ook moeten oplossen. Al lang blij dat ik gewoon door kan gaan met trainen, alhoewel dit ook nog maar 4 maal per week gebeurt. De ervaring heeft mij nu ook wel geleerd dat ik gevoeliger ben geworden voor blesures, en dat zal zijn gevolgen hebben voor mijn geplande planning over het 800 meter gebeuren. Oja, ik ben vast wel van plan dit nog uit te voeren, maar ga me er waarschijnlijk niet specifiek op richten. Reden nr twee hiervoor is ook, dat ik toch een straatloper ben. Ik kan de sfeer van deze manier van wedstrijdlopen niet missen. Dat merkte ik ook heel duidelijk in Westdorpe, ondanks dat ik niet had meegelopen. Maar met het fotograferen van de lopers had ik in de gaten dat dit wel is wat ik wil. Trouwens, wat wil ik nog bewijzen? Ik heb nog wel wat te bewijzen, maar dat kan ik ook op de langere afstanden proberen. Zover ben ik niet verwijderd van zeg maar, een podiumplaats op de NK halve marathon 40>.
En daarvoor moet ik ook wel wat snelheid trainen, op de baan, waar ik dankzij Marcel gisteravond 1'43'' heb gelopen op de 600 meter. Terwijl de overige 4x600tjes ook makkelijk onder de twee minuten gingen. Ik hoop Marcel wat vaker tegen te komen op de woensdagavond training. Voor wedstrijden ben ik nog niet klaar, maar ik beloof je, de eerstvolgende keer dat ik bij een wedstrijd aanwezig ben om te lopen, zal het niet zijn om te spelen!!!

Ik hier???

Zie de overige foto's in het foto-album>>>

Slachtoffers gevraagd..

En weer een werkweek gepasseerd. Vrijdagavond al en ik heb slechts 2 maal getraind deze week. Aangezien ik op het moment 4 maal per week erop uit trek, hardlopend, lukt het me nog wel de 4 trainingen voor mekaar te krijgen. Het is allemaal niet zo opwinnend wat ik uitvoer, zeker op papier lijkt het vrij simpel. Toch kom ik nog altijd af en toe van een koude kermis thuis als blijkt dat sommige trainingen toch zwaarder uitvallen dan dat ik zou verwachten. Zoals een tempoduurloop, 10 minuten dít tempo, 10 minuten dát tempo, 20 minuten zús tempo, 10 minuten zó tempo, 13, 14, 15 per uur. Om dan uiteindelijk amper 14 km afgelegd te hebben in één uur tijd, maar wel volledig afgedroogd, uitgeblusd!! Hét gevoel dat ik iets heb gedaan, dat dan weer wel. Clubtraining, gaat altijd te hard. Vooral als je met 1200 meter begint en eindigt met 200 meter. Nog een duurloop, 15km, af te leggen en nog wat lange tempo's te doen. Ik durf nog geen wedstrijden te lopen, ik heb nog altijd van die kleine kwaaltjes na een training. Een wedstrijd zou geen goed doen, daarbij, ik zou niet weten welke afstand ik wil lopen. Eigenlijk moet ik kortere (wedstrijd) afstanden lopen, maar daar heb ik helemaal geen zin in. Dus nog even kalm aan.



Ondertussen doe ik de dingen die mij veel beter afgaan, althans, dat vind ik zelf. De foto's blijven gemaakt worden, opdrachten moeten worden vervuld. En daar heb ik af en toe wel wat hulp voor nodig. Eén van die opdrachten luid; familieportret. En daarbij gaat het er niet om, om netjes op een rij met een big smile te gaan staan te poseren voor de camera, maar met wat méér nonchalance zich op te stellen. Met een 'paspoortfotobakkes' als het ware, of wat dan ook. Dussss....bij deze een oproep om me te helpen mijn materiaal te verkrijgen, want hoe meer foto's, hoe liever. Wel families met nageslacht, jonge of oudere kinderen, alles welkom. Als berooide kunstenaar die ik ben, kan ik je alleen verblijden met een afdruk op A4 formaat als dank voor de moeite.

Naschrift: Heb ondertussen liefhebbers genoeg voor mijn opdracht, hartelijk dank hiervoor...

Nieuw jaar...

...nieuwe kansen! Ik hoop toch op een beter jaar dan het afgelopene. De start is er wel naar, eindelijk verlost van die rotsneeuw. Dus met frisse zin deze week de hardloopschoenen uit het vet gehaald en met moeite mijn eerste duurloopje na drie weken niks doen uitgevoerd, 12km binnen 52 minuten. Allemachtig, dat viel tegen! De volgende dag rust gehouden, zo stijf als een plank. Volgende test, ook een duurloop, maar dan 15km in 1 uur en 5 minuten die verrassend goed verliep. Had wel het besluit genomen voorlopig om de dag te trainen, ik zit in een opbouwfase. Woensdagavond na lange tijd me bij de club gemeld voor de baantraining. Nou, met een 10x400 meter voor de boeg kwam ik wel op het goede moment. Omdat het met 200meter rust méér op een intervalduurloop leek, ik mezelf niet in goede vorm beschouw, het met één graad boven nul best wel fris was en de baan er relatief glad bij lag, heb ik de 400tjes niet te zot gedaan met gemiddeld rond de 80 seconden te lopen over deze afstand. Maarrr...heerlijk gelopen, en dat is zóóó lang geleden dat ik dit zo ervaarde. Twee dagen rust, tot zaterdag de Jeff Thuy memorial op Heikant werd gelopen. Grote twijfels of ik zou mee doen, en met welke afstand. Wat een moeilijke middag, Carla was al op de fiets vertrokken naar Heikant, en ik bleef thuis, gewikkeld in een grote tweestrijd. Ik had beslist niet te gaan, en ga een intervalduurloop uitvoeren. Dit was telkens 10 minuten 13, 14, 15, 14 en 13 per uur lopen. Omdat er een stevige wind stond besloot ik maar de luwte van de Stekense bossen op te zoeken, waar dus de wedstrijd werd gelopen. Ik passeerde in Heikant de start op afstand, maar voelde me wel opgelaten omdat ik niet meedeed, maar wel hier kom trainen. Kwam natuurlijk een hele bubs deelnemers tegen die ik dan maar heb aangemoedigd, met het voornemen nooit meer te zullen trainen als er zo'n schitterende loop aan mijn eigen voordeur plaats heeft.
Voorlopig houd ik het maar bij trainen, ga wel de Finlandcross lopen (toch!) en ga wat van die natuurloopjes in het west opzoeken. Het kortere, heftige werk als voorbereiding voor de Mastercompetitie, de Pinksterwedstrijden en misschien wel het NK Masters in Den Haag.
Maar het belangrijkst, heel blijven, dit jaar.....