Roosendaals halve

Niet mijn beste wedstrijd, alhoewel lekker gelopen. Meer zat er niet in dan 1h16'41 te lopen. Helaas, mijn verwachtingen zijn niet uitgekomen. Maar gezien de snelste tijd net onder de 1h10 ligt, had ik misschien ook niet beter mogen verwachten. Oké, 8ste overall, dat is dan wel mooi.
Het vervolg komt nog wel, ik ga nu met dit mooie weer niet achter zo'n typemachine hangen...

De week voorgaand aan de Roosendaalse halve was er één om een goede tijd neer te kunnen zetten, wat weersomstandigheden betreft. Wel soms een beetje veel wind, maar met een graad of 18, mooi. En toen was het zondag, de temperatuur zou zeer zomerse waarden bereiken. Natuurlijk, als ik scherp sta en voel dat het nú moet gebeuren. Maar geen zorgen, ik probeer wat ik kan. Ook het tijdstip van start is ook zo fijn, 16h30, op het warmst van de dag. Het was benauwend warm, zeker bij de nogal chaotische start. Ik had dan wel een startnummer om helemaal vooraan te staan, maar zo waren er wel meer. Er stonden dus mensen waarvan ik op voorhand al wist dat deze in de weg zullen lopen. Ik was toch wel van plan een flitsende start te maken, niet te behoudend en brutaal mezelf naar voor brengen.

Heeft Rotterdam zijn Lee Towers, Brussel houd het traditioneel bij Ravel's Bolero en Roosendaal heeft....GUUS MEEUWIS!! Nou, als dát geen reden is om heel hard weg te lopen, dan weet ik het ook niet meer. Hetzelfde effect zou het op mij hebben als ze hier in Zeeuws-Vlaanderen Piet Brakman zouden draaien vóór de start. Voor mij hoeft dit niet, dan liever Slayer's Angel of Death (zal ook niet iedereen kunnen apprecieren, cultuurbarbaren!).
Nou vooruit, het gaat hier om het lopen. En dat ging wel aardig met een pittige start. Twee kilometer in 6'20, een beetje snel. Maar dat moest wel, ik liep al te ver achterop vanwege een slechte startplaats. Jammer is wel dat de 10 en 21 tegelijk starten, ik weet nu niet wie wat doet. Het duurde toch niet lang vooraleer alles een beetje uit elkaar viel, ik liep samen op met een jongen van KAA Gent. Viel me wat tegen toen we bij de afscheiding van parcours hij de richting koos van de 10k, ik had verwacht dat hij zou gaan voor de lange afstand. Ik liep na 4km dus alleen, draaide af richting het buitengebied van Roosendaal en zag de volgende loper zeer ver voor me uit. Achter me kwam de eerste dame, afkomstig uit een zuidelijker gelegen continent. Daar had ik dus ook niks aan, die had ik tenslotte er al uitgelopen. Dat word dus een hele lange rit in de polder. Ondertussen was de zon door het wolkendek gebroken en dat maakte het er nou niet echt verfrissender op. Gelukkig genoeg drinkposten, maar vond het toch al lastig genoeg alleen deze lange, rechte wegen te moeten trotseren. Daar komt maar geen einde aan. Vijf kilometer in 17'30, niet verkeerd maar had dit toch sneller willen doen. Ik zag mijn poging al in rook opgaan. En toch blijf ik dan maar doorgaan, ja, ik ben hier nou toch. Heb even niks beters te doen. En ik nader mijn voorganger, langzaam maar zeker. Als ik nou aansluiting kan maken, kunnen we met zijn twee misschien het tempo wat opvoeren. Bijna 10 kilometer, op het moment van aansluiting stopt deze man en grijpt naar zijn been. Kramp. Daar wacht ik niet op, ga hem voorbij en ga over de 10km in 35'50. Zeker 50 seconden te langzaam voor mijn doel, maar kan mijn tempo wel stabiel houden. Een kilometertje of 11, ik hoor iemand naderen achter me. Dezelfde loper weer, dat is niet verkeerd, toch nog een samenwerkingsverband afsluiten? Ik loop op kop, begrijpelijk, hij heeft even zijn best moeten doen aansluiting te krijgen. Maar na zo'n 10 minuten vond ik dat er genoeg gerust was zo achter me en zou graag hebben dat er eens overgenomen werd. We liepen nu tegenwind. Niet dat er veel wind was, maar toch...Het was duidelijk gebleken, ik kon even schuilen. En daarmee ging het tempo drastisch omlaag, en dat is nou net niet mijn bedoeling. Kom hier niet om te wandelen. Ik neem terug over, blijf gaan en word gepasseerd om gehaasd te worden. Nou, van profiteren wil deze man niet weten, en zo hoort het ook. Maar helaas, ik kan me niet vinden in dit nieuwe tempo en ga toch maar weer vooruit lopen. Het word mijn compaan allemaal wat teveel, er valt een gat dat niet meer te dichten is. Ik heb ook wel het gevoel in een soort tweede adem te zijn beland. Temeer ook omdat ik nu op het gedeelte van het parcours ben gekomen waarbij ik veel lopers tegenkom die nog de lus in de polder moeten maken. Ik ben nu echt weer op weg richting de stad, en moet af en toe goed opletten niet in botsing te komen. Die afwisseling doet wel deugd. Het laatste rechte stuk en ik zie in de verte een loper. Zeker 500 meter, als ik moet schatten en ik maak me geen illusies. Gewoon mijn route lopen zo goed en zo kwaad als het gaat. Een mooie tijd zit er al niet meer in, met 15km rond de 54 minuten zijn de kansen verkeken. Ik had graag de 17km in een uur afgelegd, dat lukt dus niet meer. Met Roosendaal weer binnen te lopen gaan wel de kilometertijden omlaag, dankzij het vele publiek wat hier staat. Opeens zie ik tot mijn verrassing dat mijn verschil met de voorgaande loper aanzienlijk is geslonken. Zal ik dan toch nog proberen? Ach, waarom zou ik. Geen PR, dus wat zou ik me overstekop lopen. Trouwens, met het tempo dat ik nu loop zal ik evengoed nog heel dichtbij komen en dan kan ik nog zien of ik er een sprint uithaal. Nee, met nog een kilometer te gaan zie ik dat ik nu niet meer moet proberen. Het maakt me niet veel uit, ik weet geeneensnie op wat voor positie ik loop. Ik raffel mijn wedstrijd gewoon af en kom eindelijk uit op de grote markt. Geheel anoniem kom ik over de streep, geen enkele aandacht van de speaker. Dat heb ik in het verleden wel anders meegemaakt en dit valt me toch wat tegen. Is dit omdat er nog zoveel 10kilometerlopers hier moeten finishen? Toch geloof ik wel dat mijn tempo net even anders was, en eruit ziet, dan deze lopers die 1h16 nodig hebben om 10.000 meter af te leggen! Nouja, het is niet anders. Grotere tegenvaller!!!! Na op het gemak richting de uitgang te lopen zie ik dat degene die nog vlak voor me liep op het eind, niemand minder is dan Erwin Harmes. Gloeiende....had ik nou toch maar geprobeerd...het was mogelijk geweest! Had ik hier de snelste Zeeuw geweest! Het zal de volgende keer zijn, want de grootste tegenvaller is natuurlijk het niet kunnen verbeteren van mij PR. Maar daarvoor waren de omstandigheden misschien niet helemaal ideaal, hoewel ik moet zeggen dat de omstandigheden tijdens de wedstrijd waarbij ik toen mijn PR had gelopen ook niet geweldig waren. Laat staan dat het een snel parcours was (halve van Cadzand). Dus toch weer...hoe extremer de ronde...hoe beter ik loop.