Foutje

Niet helemaal zonder ambitie stond ik aan de start van de 28ste 7-H loop. Niet helemaal zeker van een goede afloop stond ik eveneens in het eerste vak, dankzij mijn halve marathontijd in Etten-Leur mocht ik op het laatste moment hier toch starten. Nog een voordeel is ook de gratis deelname, niet onbelangrijk vind ik. Ik had een slechte week achter de rug, had last van vreemde verschijnselen waar ik niet lekker van liep. Ook een duurloop van een uurtje ging beroerd, al na 2 kilometer kreeg ik last van mijn enkel. Dat ging gelukkig na even flink doortrappen (tempo 15) een stuk beter. Evenwel, 2 km voor het einde zakte ik even door mijn knie, een flinke pijnscheut. Dus helemaal gerustgesteld, nee, dat was ik niet. Zaterdag vertrokken, Nijmegen natuurlijk bezocht, vooral de kledingwinkels dan, erruugg leuk!!
Zondag, flinke mist in de ochtend. Gelukkig klaarde dit spoedig op, in de zon werd het zelfs behoorlijk behaaglijk. Bovendien was het windstil, dus een nieuw wereldrecord zat wel in het verschiet. Ook werd er een poging ondernomen het Nederlands record uit de boeken te lopen.
Ondanks mijn onzekerheid besloot ik alles te geven om dan op zijn minst de limiet te halen, dat betekent 52'30'' lopen. Dit zou op zijn minst mogelijk moeten zijn, uitgaande van eerdere prestaties.
Ik stond op tijd in mijn vak, na wat te hebben ingelopen. Alles voelde goed aan, ik heb nergens last. Ik bemerkte wel een hoop spanning bij mijn medelopers in dit vak, tjonge wat een gestress voor een stukje hardlopen! Ik kan me daar niet druk om maken, misschien is een beetje spanning wel goed zo vlak voor de start maar ik kan dat niet opbrengen.
De start was om 13h, dus als ik wat tempo maakte had ik nog wat aan de rest van de middag. Ik probeerde ook tempo te maken, maar van 14 minuten voor de eerste 4km kom ik niet onder de indruk dat het erg snel gaat. Dit viel me wat tegen, maar mijn ervaring op deze ronde is dat de eerste 5km nooit mijn snelste zijn. Blijkt dat er 60 meter geklommen word op dit eerste stuk, dus heel vreemd is dit niet. Ik passeerde 5km in 17'32'', dat is wel al eens trager geweest. Dus nog geen zorgen gemaakt, straks eerst een mooi vlak stuk voordat de hellingen komen. Toch niet mijn favoriete deel van het parcours, ik heb het idee langs alle kanten gepasseerd te worden. Dat is gelukkig maar tijdelijk, ik moet even bijkomen van het vals plat dat net gepasseerd is. Al snel nadert de 7-Heuvelenweg, het word nu klimmen en dalen. Bij het beklimmen van de eerste helling heb ik niet het idee dat ik nu veel sneller kan dan de concurrentie rond mij, bij de afdaling word ik er dan ook afgelopen. Direct daarna nadert de tweede helling, en nu krijg ik meer grip op de zaak. Ik loop hard in, passeer en blijf doorgaan. Hierbij passeer ik ook de eerste twee Nederlandse loopsters die met elkaar in strijd zijn. Verdorie, wat lopen die meiden toch hard! Bij deze hellingen ben ik sterker, maar ik besef zo gauw dat de weg weer vlak ligt, ze mij zullen passeren. Ik kom snelheid tekort bij het afdalen, en de laatste 4km is voornamelijk dalen.
Heb de 10km bereikt in 34'43'', dus het gedeelte met de strafste heuvels heb ik met 17'11'' beduidend sneller afgelegd dan de eerste 5km. Op dat moment had ik daar natuurlijk geen erg in, alleen dat ik tevreden was mijn mijn tussentijd op de 10km. Het is nu nog één stevige klim voordat de afdaling begint, en beide meisjes lopen nog altijd achter me. Och, ik ken het parcours ondertussen wel, en weet wat er te komen staat. Toch was ik verrast dat er toch nog een kleine klim in de laatste 4km verborgen zit. Komt me goed uit, want die twee waren me ondertussen al gepasseerd, en nu kon ik toch nog iets goedmaken. Ik raak niet meer in de buurt en moet toezien hoe die twee langzaam bij me vandaan lopen, natuurlijk in gevecht met elkaar, dus erg gedreven. 13Km gepasseerd, ik bedenk me weer waar ik me thuis zou bevinden, en dan stellen die twee kilometer niks meer voor. Ik loop nu niet meer in Nijmegen, maar aan de kruising Kruispad, Kloosterweg in Koewacht. Ik versnel, want vanaf dáár naar huis stelt niks meer voor. Nog een kilometer, en ik loop nu op het onverharde van de Oude Karnemelkstraat. Gelukkig ligt de weg in Nijmegen een stuk beter, ik haal af en toe een loper in. Nog 400meter, rondje baan, en versnellen. Helaas te laat de beide dames nog te achterhalen, tja, haantjes gedrag hé! Had eigenlijk niet veel oog meer voor mijn horloge, meer om nog zoveel mogelijk snelheid te maken wat dan als leuke bijkomstigheid heeft in een kortere tijd 15km af te leggen. Ja, en als ik dan uiteindelijk in 51'48'' word geklokt, mag ik dan wel even heel tevreden zijn?
Dus mijn gelopen tussentijden zijn achtereenvolgens:
-17'32''
-17'11''
-17'05''
En dat geeft me te denken, Ik heb die heuvels bijna net zo snel gedaan als die, voornamelijk afdalende, laatste kilometers. Hoe kan ik hier productiever mee omgaan, ik zou meer op snelheid moeten trainen. Volgens mij zijn crossen voor mij uit den boze, ik heb de kracht al. Dan blijken er ook geen records gebroken te zijn, hoewel ik van mening was dat de omstandigheden optimaal waren. Terwijl ikzelf dit jaar een minuut sneller was. Dus voor de snelste lopers werd het niet de snelste race, integendeel, zelfs vrij matige tijden en ver van records verwijderd. Ik heb dan per ongeluk toch een goede wedstrijd gelopen, ik ben nooit sneller op dit parcours uitgelopen. Geen PR, maar ik kan ook niet alles verlangen. Tenslotte, de omstandigheden waren er (blijkbaar) niet naar!!!!