Met het eerste Zeeuwse baancircuit is het seizoen voor de piste geopend. De omstandigheden waren er niet helemaal naar, met de niet aflatende wind die in de loop van de middag alleen maar leek toe te nemen. Zelf stond ik voor de opgave de 1500 meter zo snel mogelijk af te leggen. En daar was dan ook alles mee gezegd, 'zo snel mogelijk'. Met de nadruk op mogelijk. Natuurlijk had ik de ijdele hoop dit uit te voeren in een voor mij aanvaardbare tijd, er niet van bewust, of niet willen wetende dat ik me nog altijd in een opbouwfase bevind. Tenminste, die hoop en wetenschap heb ik nu wel geopperd gezien mijn resultaat na drie rondjes en 300 meter op de baan.
Toch wel iets te behoudend gestart, bang het einde van de rit niet te zullen meemaken. Dankzij onze trainer Jan die mij de rondetijden doorspeelde wist ik hoe laat het was. Geloof me, niet-baanlopers, je hebt echt geen tijd of interesse je persoonlijke klok te raadplegen, als je al de wijsheid had op 'start' te drukken bij aanvang. Sterker nog, ik kreeg vóór de start al spijt mijn loodzware gps horloge niet te hebben afgelegd.
Als ik het nog goed herinner, ronde één in 72 seconden. Had eigenlijk onder de 70 willen starten, omdat ik daar een jaar geleden tot volle tevredenheid de 1500 meter had gemaakt. Ronde twee in 74 seconden, begin ik nog slomer te lopen ook. Ik voelde me nog wel goed, maar maakte misschien de fout de twee Dynamica atleten te laten lopen. Jan riep nog het gat dicht te lopen, maar na 800 meter en tegen de wind in is dit alleen voor mij niet te doen.
Ronde numero drie, voorwaar, een wonder is geschied, 71 seconden en nog maar 300 meter!! Of beter gezegd, nog liefst 300 meter af te leggen. Fade away, dát waren die verdomde laatste honderden meters. Ik liep nog op...op...ja, wat? Zelfs de drap op de bodem van de tank was verbruikt. Ik word dan ook nog gepasseerd en ik heb geen antwoord. Och, een nieuw PR lag allang buiten bereik, daar moest ik het niet voor doen. Daar was ik ook niet op weggegaan, onder de 4'30'' zou mooi zijn. Het is uiteindelijk niet gelukt, met een tijd in iets van boven de 4'31''. Natuurlijk mag ik niet klagen, áls ik baanatleet zou zijn en ik zou deze tijd op de eerste meeting neerzetten. Van daaruit zou ik verder kunnen borduren om in de loop van het jaar toch sneller te proberen lopen. Maar ik ben geen baanatleet, en die ene keer dat ik eens meeloop wil ik hebben dat ik tot volle tevredenheid mijn loop afrond. Maar nu ben ik min of meer voor mezelf verplicht mezelf zien te verbeteren. En geloof maar, ik heb daar geen hekel aan. Want de trainingen voor dergelijke korte baanwedstrijden, dat ligt me zoveel beter dan die akelige lange duurlopen!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten