Wat een uitzicht...

Want eindelijk vakantie...
Ik ben er aan toe, de laatste drie weken waren hectisch op het werk. Vooral de laatste week, lange dagen, zodat de training er wat bij inschoot. Had ik vorig weekend wel nog mooi twee stevige trainingen uitgevoerd. Een duurloop van 15km in 1h07'30'', de volgende dag een duurloop met daarin 5x500m, in 1'55''. Het is allemaal nog niet zo spectaculair, maar ik ben allang blij dat ik deze twee trainingen in twee dagen kon uitvoeren. Afgelopen week alleen donderdag in Terneuzen gelopen. Na een warming-up van 4km in 17 minuten, wat op zich eigenlijk te snel ging, heb ik 5, 4, 3, 2 en 1 minuut in hoog tempo gelopen. Niet zo'n geslaagde training, de bedoeling was mijn hartslag hoog op te jagen, maar deze kwam zelden boven de 170. Nu weet ik ook niet wat mijn maximale hartslag is, daar voor kun je jezelf laten testen. Maar ja, al die rompslomp weer...
Ook niet geslaagd was de locatie waar ik heb getraind. Langs de zeedijk, waar het fietspad iets schuin afloopt naar het water toe. Daar had ik achteraf wel last van.

Zaterdag gingen Carla en mijn zus Ingrid de wedstrijd in 'De Katte' lopen, net over de grens bij Zelzate. Ik stond in twijfel wat ik zou doen. Ik wist toch wel dat ik niet zou kunnen meedoen voor een hoge rangschikking. Maar ik zou er wel een pittige duurloop van kunnen maken. Dus stond ik aan de start voor de 13,2km. Ik kende de ronde, oftewel rondjes. Drie maal voor de hele afstand. Vorig jaar had ik deze wedstrijd gewonnen, in extreme omstandigheden. Boven de 30 graden, en dan o.a. door woonwijken, dus weinig wind. Het weer was nu wel milder. Achteraan gestart, om rustig op te starten. Omdat er best wat deelnemers waren, moest ik de eerste kilometer wel heel rustig lopen. Met veel slalommen kon ik naar voor kruipen, en heb er zo een inhaalwedstrijd van gemaakt. Ik mocht absoluut niet forceren, dat had ik mezelf belooft. Maar ja, die laatste ronde, nog vier man die in mijn gezichtsveld liepen, zo'n 200 meter voor mij. Die vier vielen uit elkaar, nog mooier voor mij, vier richtpunten. Ik heb dus moeten forceren, maar ben ze alle vier gepasseerd, en flink op afstand gelopen. Zodoende kon ik binnen het uur finishen, wat mijn bedoeling was. Maar ik hoefde nou ook niet zó drastisch binnen het uur te finishen, 54'38'', gemiddeld dus 14,5km/h, 4'08'' per kilometer. En een 8ste plaats. Ook nog mooi, de winnaar had er 49'34'' over gedaan, vorig jaar had ik er 49 minuten en 1 seconde voor nodig. En het is een zwakte van mij, dat ik daar stiekem van geniet (sorry Marcel, Zuidzande). Maar achteraf, hé, wat ga ik nu beleven betreffende die zere poot van mij. Zal ik nu weer een paar dagen buiten westen liggen wat hardlopen betreft? Nou, ook weer verrassend. De volgende dag totaal geen last bij het opstaan uit mijn nest. Terwijl dit net het moment is dat de pijn (nouja, pijn?) zich het meest openbaard. Dus wat mij betreft, zijn nou bijna alle testen geslaagd, en durf ik weer wat meer hooi op d'n vork te nemen. Ik heb vakantie, dus dinsdag naar Cadzand. Dat word dus de hellingproef...