Draaien en keren

Maar dat was mij niet onbekend, ten eerste omdat ik deze loop al eens eerder had uitgevoerd. En daarna kun je mij geheid op dit parcours vinden als ik weer eens een lange duurloop uitvoer daar in het uiterste westen van Zeeuws-Vlaanderen. Na wikken en wegen (want deze loop staat niet in mijn schema) besloot ik dan toch maar richting Retranchement te begeven. 'Misschien was het daar wel iets koeler van temperatuur, zo vlak aan zee', was mijn redenering. Toch wist ik wel beter, veel verkoeling is er niet op de liniewerken van deze voormalige nederzetting. Ik wou graag dat rondje lopen, hoe lastig het ook is om dáár te lopen. Héél veel bochten, die soms verdomd scherp afdraaien. Hellingen zijn er ook niet vreemd, als je regelmatig de linie op en af loopt is dat vanzelfsprekend. Schelpenpaden, goed als je een duurloop uitvoert. Een ramp om een wedstrijd te lopen. Het gevoel telkens weg te slippen bij het afzetten, doet je vlug beslissen de graskant op te zoeken om meer vastigheid te vinden. Drie rondjes waarbij ik bij het tweede rondje de gedachte al had, dat ik straks eindelijk voor de laatste keer dit pad nog eens moet lopen. Ik kan mezelf zo verblijden met dat soort gedachten!


Zwaar? Ja, als je zo dom bent om met Kris Derveaux mee te lopen die een enkel rondje liep in tegenstelling tot andere keren dat hij kiest voor de middenafstand, ja, dan kun je wel eens zwarte sneeuw ontwaren. Ik had al zoiets van 'wat loopt die toch hard, dat ga ik geen twee rondjes volhouden'. Was ook niet nodig, toen bleek dat Kris na één ronde richting finish ging. Toen moest ik even ademhappen, maar mijn voorsprong was daarmee gemaakt, met 12minuut en 15 seconden op de eerste ronde. De tweede ronde was met ruim 13 minuten een stuk slomer, ik had niet anders verwacht. Jammer dat ik niks meer sneller kon, ik had op voorhand al eens gecheckt wat mijn vorige tijd was in 2008. Maar om nu nog onder de 37'06'' te lopen, zou nogal straf zijn. Ook omdat de weersomstandigheden toen heel wat (hardloop)vriendelijker waren. Laatste ronde, wat meer gepuf en gesteun, vooral die lelijke hellingen waren kwade donders. Dan minstens proberen om in de 37 minuten te blijven, een race tegen de klok....en verloren. Met 38'12'' heb ik net een fractie onder de 17 per uur gelopen op een goed opgemeten parcours (ik hoop dan altijd dat het parcours iets langer zou zijn, maar ik kan meten wat ik wil, het blijft 10,8km). En het was best wel warm, had de hele dag gewerkt en die hele reis met de auto (wat ik trouwens óók voor mijn plezier deed) stond ik dus niet fris aan de start. Nee hoor, allemaal onzin. Ik ben heel tevreden met het resultaat en met een mooie voorsprong op Patrick, waarvan ik eigenlijk best wel verbaasd was hem hier te zien. Ik had niet gedacht dat hij zijn schoenen nog zou aantrekken voor zo'n lullige 10 en nog wat kilometerloop.
Daarmee zie je maar, die Zomerlopen daar in West zijn aantrekkelijk voor allerhande afstandlopers. Hoewel het bij mij waarschijnlijk bij deze ene zomerloop zal blijven, heb nog even geen plannen dan alleen maar trainen. Voor wat, weet ik zelf nog niet....