Vraagje

Aan de lange afstandlopers. Zijn jullie ook zo geradbraakt na het lopen van een 30km training? Ik in ieder geval wel. Het vervolmaken van een volledige marathon komt voor mij op de tocht te staan. Het wordt voor mij ook duidelijker dat het lopen van 42km aanéén niet voor mij is weggelegd en ik krijg steeds méér waardering voor degene die er bij zweren. Nee, geef mij maar 15km of een Alpe-loop (ik geniet er nog altijd van), dat zijn mijn afstanden. Knallen tot je erbij neervalt, maar 2 minuten ná de finish fluitend uitlopen!

Misschien pleit het voor mij, dat ik ook wel een lekkere dag heb uitgekozen om es een deel van de Kustmarathonroute te volgen, van Neeltje-Jans naar Zoutelande. Het zal zo'n 32 kilometer zijn naar de finish van de marathon, en ik moet er 30 doen. Ik had het al in de gaten onderweg in de auto, tegenwind, zo'n windkracht 6 direct op de kop. Dan maar rustig beginnen en zien wat er gebeurt, het doel om deze afstand te lopen in 2h14 liet ik maar varen. Ik zou dan 13.4 moeten lopen, 4'29" per kilometer. Over het verharde was dit nog niet een probleem, ik verwachtte van het strand minder goeds. Het was zo, het water was verschrikkelijk ver weg. Dus een heel end naar de vloedlijn over een soort van slikstrand. K'had beter hele lange spikes aangedaan voor dit stuk, en dan kwam er nog bij dat die specie nog bleef plakken aan mijn schoenen, dus deze waren binnen de kortste keren +1/2 kilo netto per stuk aan gewicht toegenomen. Fijn. Géén paalhoofden, da's weer een pluspunt. Maar ik moest wel constant zoeken naar de beste route om nog wat aangenaam en soepel de weg te kunnen vervolgen. Blij dat ik het strand kon verlaten om het tempo tot zo'n 14 per uur op te kunnen voeren in de Manteling. Na het strand voelde dit heerlijk licht, even lekker doorlopen. Bij Domburg, veel publiek die ik liever achter het prikkeldraad had zien staan, omdat ze er gewoon thuis hoorden. Wat een ezels, blijven gewoon staan terwijl ze mij zien naderen. Het is maar een training hoor, oké. Maar daarom kan je toch wel even opzij gaan?

Gaat dat ook zo bij de wedstrijd, hiero? Dan richting hoge hill, of zoiets. Ben ik verkeerd gelopen? Ik ben deze 'beruchte helling' niet tegen gekomen, terwijl ik toch de bordjes volgde. Maarja, mennekes, ik ben nu eenmaal wel iets anders gewend natuurlijk hé. Deze molshopen tellen nu vaneigens niet meer mee. Richting West-Kapelle, over een nieuw, tamelijk ruig wandelpad wat meer lijkt op een vroegere hobbelenhei, zo'n ouderwetste draaimolen waarbij je op en neer gaat. Uiteindelijk weer 'vaste' grond onder de voeten, maar nu stak de wind alleen maar harder op. Fietsers die ik passeer, altijd leuk. West-Kapelle voorbij, en daar is t'ie, de lange trap naar de duinen. Deze duinen zijn anders ook niet mals, zeg. Hier ben ik waarschijnlijk te vroeg het strand opgegaan, ik zag ook geen bordjes meer. Maar ik denk niet dat het veel uitmaakte, de duinen of het strand, het was allebei zwaar. Hier stonden dus wel die rottige paalhoofden. Maar ongeveer anderhalve kilometer voor Zoutelande had ik mijn 30 kilometers gemaakt, en kon voor de rest wat rustig uitlopen. Inderdaad, het was mij niet gelukt in de buurt te eindigen van mijn richttijd, het werd 2h15'48".

We weten nu ook waar het gemakkelijkst de bevoorrading kan plaatsvinden, want Carla reed met de auto telkens vooruit om hiervoor te zorgen. Op één moment wat te lang zonder drinken moeten doen, van het strand te verlaten bij de Piraat tot aan West-Kapelle. Maar ach, daar word je hard van. Karakter trainen.