maandag 19 april 2010

Geen nieuw PR, maar niet ontevreden. Van de tweede divisie was ik dan wel de snelste. Met de eerste divisie meegerekend kwam ik op de tweede plaats, no 1 liep 2.06.79.
Had ik verwacht een compleet veld bejaarden te treffen, kwam dit wel even anders uit. Afgetrainde baanatleten die nog geen 10 mijl van dichtbij hadden gezien, zo liepen er genoeg van rond. Ik maakte me al niet zo druk meer, het is nou eenmaal niet mijn discipline, dit werk. Maar rond 13h15 plofte ik toch van de zenuwen, over 5 minuten mocht ik aan de bak. Ik liep in de derde serie, baan twee die ik deelde met een kerel die van plan was 2'15 te lopen toen ik hem vroeg wat 'ie van plan was. Hij vroeg ook wat ik dan wou, 'alles onder de 2'06 is goed' antwoordde ik hem. 'Dan ga je te snel voor mij, ga maar vóór staan' zei hij. Dát was ik al van plan!
Met weinig wind en veel zon op het schitterende parcours van Leiden atletiek (6 banen) stonden we op voorhand al flink te transpireren, ook wel van de spanning. Toch wel een graadje of 20. Gestart, ik startte lekker, kon goed mee met de kop. Twee man voor mij ná de eerste 100 meter bij het naar binnen gaan. Ik passeerde voor de 200 meter één man. Bij de 200 meter stond ons team, de tussentijd werd door geschreeuwd, maar dit ontging mij helemaal. Na 300 meter vond ik het niet snel genoeg gaan en passeerde ook de eerste man. Met heel de meute op mijn hielen passeerden we de 400 meter en een blik op de klok bezorgde mij stoom uit de oren. Maar liefst 64 seconden voor één lullig rondje, daar gaat mijn PR. En ik wist dat het nu pas zwaar ging worden. Na 500 meter, alez, de vaart zat er nog in. Meter 600, wederom de tijden doorgekregen, wederom ikke niet weet! Die beroerde laatste bocht, bang om te ver van de kant te lopen, bang om de opstaande rand te raken! De bocht uit, 700 meter. Het laatste rechte eind naar de streep. 'Nu komen ze opzetten, en deze keer kan ik geen antwoord geven', waren mijn gedachten. Ik zou totaal geen sprint meer kunnen uitvoeren, ik had er al een sprint van 700 meter op zitten. Het gebeurde niet, ik kwam als eerste over de streep in 2'06''96. Ik had de tweede ronde toch sneller afgelegd dan de eerste. En zoals ik het begrijp, is dat niet de goede opbouw van een 800 meter. Té zuinig geweest met energie. Te spaarzaam voor dit werk, ik ben nou eenmaal een lange afstandloper. Hoewel ik bij de lange afstanden tegenwoordig er ook gelijk al invlieg. Geen PR, wel een meevaller. Laten we wel wezen, ik heb niet specifiek getraind op dit werk, dus moet ik niet te veel verlangen. Ik besef wel des te meer wat een prestatie Marcel overlaast geeft neergezet in Terneuzen door alleen in barre omstandigheden onder de twee minuten te duiken. Daar voor moet je zelf aan den lijve ondervinden wat een hel deze 800 meter is. Maarrrr...zo heerlijk om te doen, ga ik overstag?



Toen nog de Zweedse estafette, gelukkig pas om 17h00. Maar ik voel me zo vreselijk leeg, lamlendig. Kan ik op tijd herstellen. Wist ik veel wat die Zweedse estafette inhield? Uitleg was noodzakelijk. Het blijkt dus met vier man 400-300-200 en 100 meter af te leggen. Ik was de gelukkige die van start mocht gaan, met dus die 400 meter. Het deed al zeer als ik er aan dacht. Vooral omdat de series 400 meter nog werden verlopen, het er naar kijken deed me misselijk maken. 'Ooo, gottegot', kreunde ik toen er weer zo'n serie voorbij flitste, tot groot genoegen van mijn mede team genoten. Sympathie jegens mijn persoon was ver te zoeken in Kamp RKHAV. Ik noem het galgenhumor.
Ik ontkwam er niet aan, gelukkig nog twee series voor ons, zodat we nog konden bestuderen hoe dat nu helemaal in elkaar stak. Zoals het overgeven van de stok, of je dan in je eigen vak moet terugkeren. En nog wat van die prularia. Moést je maar terug naar je eigen vak, nu was het gewoon een chaos met het overgeven van de stok. Iedereen stond door elkaar. De tactiek was dus, zorgen dat de volgende man 'vrij' staat. Makkelijker gezegd, dan...
De derde serie, vermoeid, verstressed en verpijnd sta ik aan de start, de 800 meter nog niet verteerd. Stilte aan de start, wachten, concentratie, knal en we zijn weg. Ik kan goed mee, wel op de vierde positie. Vóór de 200 meter heb in één man ingehaald, ik zit vlak achter 1 en 2. Meter 300, dit doet pijn!! De laatste 100 meter, ik loop zowat naast die andere jongens, op zoek naar onze volgende man. Niet moeilijk zoeken, het fel geel en blauw van RKHAV steekt behoorlijk af. Maar er staan teveel lopers die na mij zullen aflossen in de weg. Ik besluit hier geen rekening mee te houden, en loop recht naar Peter om de stok over te geven. Dit liep gesmeerd, en ik kon me helemaal laten gaan, snel de rand van de baan opzoekend. Wat was ik kapot, ongekend. De 7de plaats was het resultaat, we wisten geen van al waar we aan begonnen waren, dus nog niet zo'n slecht resultaat. Margot had geklokt, officieus heb ik 57 seconden over deze 400 meter gelopen. Met mijn leeftijd, zulke dingen doen heeft zijn gevolg. Na deze 400 meter moest ik eventjes heel voorzichtig zijn met rare sprongen maken. Dacht ik dat dit alleen op lange afstandlopen gevolgen krijgt, ik stond nu ook dicht tegen de kramp aan te boksen. Ook nam ik aan dat ik vandaag behoorlijk stijve spieren zou overhouden, dat valt dan weer 100% mee. Het is mooi weer, vanmiddag een uurtje loslopen. Ik wil tenslotte zondag fit in Antwerpen aan de start staan.

8 opmerkingen:

  1. Hey Edwin, 2.06 in zo'n wedstrijd is gewoon prima! Ook knap dat je gewonnen hebt. Met wat meer voorbereiding loop je je pr gegarandeerd aan diggelen. De Pinksterwedstrijden lijken me daar een mooi moment voor!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Na al dat lange werk zo'n tijd op de 800m! Knap werk.
    Dat belooft voor de pinksterwedstrijden!
    Veel succes in A'pen!
    groeten Benny NL

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die ollanders gelijk maar eens een poepje laten ruiken.Waren wel blij zeker dat er iemand uit Koewacht op bezoek was.Je begint al aardig op een 800 specialist te lijken zeg!!

    De fotograaf was betrapt door de fotograaf zag ik op www.ziezeeland.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. zeg dat wel Fons, de ambitie van Edwin en Marcel lopen eraf, was de winnaar van de Z Vl marathon ook een 800 > 1500 meter loper, knap gelopen Edwin, wij genieten mee! met volle teugen!
    groetjes
    William.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Amai, da's niet normaal hoor?! En als ik je verhaal zo lees, ben je al bijna om...is die 10 miles niet ver voor jou nu? Het lijkt erop dat het zondag mooi terrasweer wordt...het zou zo maar kunnen dat ik eens een kijkje kom nemen in Anvers. Alvast succes.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Bedankt voor de tip, Fons. Die foto vind ik geslaagd. Carla denkt er anders over. De jas die ik daar aan heb, heb ik 2de hands gekocht toen ik 17 was!! Die blijft rechtop staan van de stugheid. Is langs alle kanten versleten, maar ik doe die niet weg. Heerlijke jas op de motor.
    Antwerpen is een aanrader a.s. zondag. Maarrrr...parkeren zal een groot probleem zijn, Patrick.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Parkeren een probleem? Ik geloof ook dat ik m'n oude hobby terug moet oppakken zodat ik overal kan neerstrijken...mee een motor kun je namelijk overal komen. Dus wie weet?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Edwin succes morgen. De vorm en de snelheid zitten wel goed. Het voelt misschien wel erg zomers aan morgen in een stad, maar ook daar kan je juist weer je voordeel uit halen. Nogmaals succes.

    BeantwoordenVerwijderen