Laten we het tussen de 12 en 13km (volgens mij 12,3km) houden, dus een kleine 17 in 't uur gelopen (43'55''), en alleen. Later meer, ik vond het goed genoeg.
Vervolg
Ik had eigenlijk gewoon mijn trainingen te doen, maar omdat het wedstrijdloopweer was, besloot ik toch te starten in Axel. Twijfel of ik voor de langste of de midden afstand zou gaan. De midden afstand was 8km, ideaal als ik volgende week 10km wil lopen. Maar gekozen voor de lange route, in mijn berekening een afstand van 12,3km. Een kleine deelname, zo op de eerste loop van de SSP. De vaste club die elke week loopt aanwezig, verder natuurlijk de deelname uit België. Goed dat ze nog altijd overkomen, anders hadden ze deze loopjes wel kunnen stopzetten. Ondanks de populariteit van het joggen, in het Zeeuws-Vlaamse slaat dit niet over op de georganiseerde wedstrijdjes, jammer.
Rond een uur of twee, een fikse bui. Maar dan was ik nog thuis, en wou toch in Axel lopen. Het zijn tenslotte telkens wat buien, tussendoor scheen de zon uitbundig. Ik verheugde me in de polder te lopen, en in de verte de buien te zien hangen. Een prachtig zicht, met die bloemkoolwolken. Als ik eenmaal aan het lopen ben, deren mij die buien niet. Integens, dat is pas het echte lopen, het genieten. Om drie uur, bij de start, gelukkig, net een droge bui. Ik was van plan rustig te starten, niet sneller te gaan dan nodig is. Als ik maar zou proberen eerste te zijn, was voldoende. Maar na een paar honderd meter kwam ik alleen te lopen, en besloot dan maar alles op alles te zetten en zien hoe ik me verder zou redden. De eerste kilometers had ik toch de wind in de rug. Die wind viel me nog mee, toen ik wel de wind tegen kreeg had ik deze straffer verwacht. De ronde lag mooi, er was slechts een klein gedeelte te lopen waar deze wind de meeste last zou creëren. En het was nog altijd droog, hoewel het boven Terneuzen nu wel erg donker begon af te tekenen. De waaiers van de hozende regen waren al duidelijk te ontdekken, daar kwam iets aanzetten!! Tjonge, wát had ik mazzel, net toen dit mij bereikte, liep ik langs de Liniedijk. Hoge bomen en dicht struikgewas die over de weg hing, net aan de zijde waar de regen vandaan kwam. Kurkdroog, op wat zweet na, kwam ik Axel binnen. En toen was de regen alweer geluwd. Op naar de laatste kilometers met de wind achterop kon ik nog versnellen. Ik liep voor de tweede maal langs de eerste verkorting, op weg naar de laatste deelnemers die de middenafstand (8k) nog aan het afleggen waren. Kon er nog redelijk wat achter me laten, moet wel een beetje deprimerend zijn voor deze lopers, dacht ik nog. Nou, de rest is geschiedenis, kwam binnen in net geen 44 minuten, op 5 seconden. Over twaalf kilometer een sober resultaat, achteraf 12,3 kilometer een redelijk resultaat. Had wel de gehele lap alleen gelopen, met af en toe een redelijke wind, niet al te warm, maar mooi loopweer. Clubgenoot Benny op de derde plaats, dus eens twee Zeeuwen bij de eerste drie.
Vervolg
Ik had eigenlijk gewoon mijn trainingen te doen, maar omdat het wedstrijdloopweer was, besloot ik toch te starten in Axel. Twijfel of ik voor de langste of de midden afstand zou gaan. De midden afstand was 8km, ideaal als ik volgende week 10km wil lopen. Maar gekozen voor de lange route, in mijn berekening een afstand van 12,3km. Een kleine deelname, zo op de eerste loop van de SSP. De vaste club die elke week loopt aanwezig, verder natuurlijk de deelname uit België. Goed dat ze nog altijd overkomen, anders hadden ze deze loopjes wel kunnen stopzetten. Ondanks de populariteit van het joggen, in het Zeeuws-Vlaamse slaat dit niet over op de georganiseerde wedstrijdjes, jammer.
Rond een uur of twee, een fikse bui. Maar dan was ik nog thuis, en wou toch in Axel lopen. Het zijn tenslotte telkens wat buien, tussendoor scheen de zon uitbundig. Ik verheugde me in de polder te lopen, en in de verte de buien te zien hangen. Een prachtig zicht, met die bloemkoolwolken. Als ik eenmaal aan het lopen ben, deren mij die buien niet. Integens, dat is pas het echte lopen, het genieten. Om drie uur, bij de start, gelukkig, net een droge bui. Ik was van plan rustig te starten, niet sneller te gaan dan nodig is. Als ik maar zou proberen eerste te zijn, was voldoende. Maar na een paar honderd meter kwam ik alleen te lopen, en besloot dan maar alles op alles te zetten en zien hoe ik me verder zou redden. De eerste kilometers had ik toch de wind in de rug. Die wind viel me nog mee, toen ik wel de wind tegen kreeg had ik deze straffer verwacht. De ronde lag mooi, er was slechts een klein gedeelte te lopen waar deze wind de meeste last zou creëren. En het was nog altijd droog, hoewel het boven Terneuzen nu wel erg donker begon af te tekenen. De waaiers van de hozende regen waren al duidelijk te ontdekken, daar kwam iets aanzetten!! Tjonge, wát had ik mazzel, net toen dit mij bereikte, liep ik langs de Liniedijk. Hoge bomen en dicht struikgewas die over de weg hing, net aan de zijde waar de regen vandaan kwam. Kurkdroog, op wat zweet na, kwam ik Axel binnen. En toen was de regen alweer geluwd. Op naar de laatste kilometers met de wind achterop kon ik nog versnellen. Ik liep voor de tweede maal langs de eerste verkorting, op weg naar de laatste deelnemers die de middenafstand (8k) nog aan het afleggen waren. Kon er nog redelijk wat achter me laten, moet wel een beetje deprimerend zijn voor deze lopers, dacht ik nog. Nou, de rest is geschiedenis, kwam binnen in net geen 44 minuten, op 5 seconden. Over twaalf kilometer een sober resultaat, achteraf 12,3 kilometer een redelijk resultaat. Had wel de gehele lap alleen gelopen, met af en toe een redelijke wind, niet al te warm, maar mooi loopweer. Clubgenoot Benny op de derde plaats, dus eens twee Zeeuwen bij de eerste drie.
Geen spijt dat ik had gelopen, integendeel. Dat ik er nog niet helemaal ben, staat wel vast. Maar het feit dat ik redelijk ontspannen heb kunnen lopen, zonder dat ik nu (zondagochtend) totaal geen last heb van mijn uitstap. Ondanks dat ik heb gelopen met mijn wedstrijdschoenen, 44 minuten lang tegen 17 per uur.
Ik ben terug....
Proficiat Edwin, na je blessure eindelijk weer eens een overwinning!
BeantwoordenVerwijderenIk denk toch dat jou specialiteit meer bij de lange afstanden ligt. Vind het altijd knap hoe jij op langere afstanden 17 km/uur kan lopen. Ook je pr HM vind ik indrukwekkend. De 800 kan je nog flink op verbeteren, maar de vraag is of jou talent bij zo'n afstand ligt of toch eerder een 15 of 21.1 km. Persoonlijk denk ik het laatste.
Toch hoop en denk ik dat die 2.06 er nog wel aan gaat, maar dan zullen je trainingen veel specifieker op de korte afstanden gericht moeten worden. Lange duurlopen schrappen en meer harde trainingen op de baan.
Zeg nu eerlijk..het is toch veel leutiger om voor een zak appels te lopen dan 1 uur in de auto te zitten om vervolgens 2 rondjes baan af te haspelen ;-)
BeantwoordenVerwijderenMarcel, je slaat de spijker op de kop. Ik heb zelf behoorlijk twijfel of ik wel het 800 meter avontuur wil aangaan. Zo heb ik Job z'n laatst gelopen tijd gezien, en van eerst onder de twee minuten opeens 2'09'' lopen in een paar weken tijd, daar zou ik zelf niet blijer mee worden. Toch zal ik de Pinksterwedstrijden meepakken, en ga serieus trainen voor die 800 meter. Al naargelang de uitkomst beslis ik wel wat ik verder doe. Hoewel je op het moment van de wedstrijd ook niet veel kunt zeggen over je vorm, daarom zal ik wel meer 800 meters moeten lopen. Hoe dan ook, of ik wel of niet ga specialiseren op deze afstand, ik zal in Terneuzen present zijn voor het N.K. masters. En de lange afstanden, daar weet ik wel van dat dit me ligt, en aankan. En die tijden moeten ook sneller worden. Ik hoop daarom profijt te hebben van de 800 meter trainingen.
BeantwoordenVerwijderenPatrick, de spanning die ik voel vóór de start van een 800 meter, heb ik nooit bij een andere wedstrijd ervaren. En ik zeg eerlijk, die spanning, is eigenlijk wel heerlijk (achteraf). Maar zo heeft ieder zijn plezier, mij zal je niet meer bij een start van een marathon zien, ook een halve marathon is mij soms te lang. Loopjes die minder dan een uur duren, zijn aan mij besteed. Tot nu toe maximaal een 10 mijl, dus.