Antwerp 10 Miles

Net onder de 57 minuten gelopen, de officiele uitslag komt morgenavond op internet. Dus zover weet ik nog niet veel. Mijn doel bij de eerste 50 te finishen lijkt mij wel geslaagd, maar dit ook onder voorbehoud. Als ik meer gegevens heb, maak ik dit verhaal verder af. Ik heb het nu even gehad, hoewel ik nog vrij fit de streep heb bereikt

Dus...officieel heb ik dan 57 minuten gelopen op de 10 miles. Dat had ik op voorhand eerlijk gezegd niet voorzien. Omdat de weersomstandigheden er niet voor waren eventueel mijn PR aan diggelen te lopen, had ik mijn plannen drastisch bijgesteld. Ik zou graag bij de eerste 50 eindigen, en als dat plan te ambitieus ingesteld zou zijn, zal ik me tevreden stellen door binnen het uur de finish aan te doen. Vorig jaar was ik onderweg gestopt, het zal nu niet waar zijn.


Warm, natuurlijk was het weer warm. De ervaring had al geleerd dat het in de stad Antwerpen de temperatuur nog hoger zou uitpakken. Neem nog erbij, de beide tunnels die ook niet erg koel aandoen, dan gaat het weer een fikse race worden. Aangezien de start gepland was om 15h30 komt er dan nog bij dat het wel op het warmste moment van de dag gelopen moest worden. Maar nu genoeg geklaagd, ik was blij met dit mooie weer. Het beloofde weer veel publiek langs de route, en dat loopt toch een heel stuk prettiger. Het was dan ook al enorm druk bij de start op de linkeroever, deelnemers aan verschillende lopen en publiek, een echte kermis. Dankzij mijn lage startnummer maakte ik mij geen zorgen over mijn startpositie, ik kon in beweging blijven tot kort voor de start. Ik had me voorgenomen rustig te starten, en 3'20'' voor de eerste kilometer vond ik toch vrij beschaafd. Na deze kilometer kon ik het mezelf wat gemakkelijker maken en een aangenaam tempo aannemen. dat werpt eigenlijk direct zijn vruchten af, er zijn altijd lopers die zich de eerste 5km zichzelf gruwelijk tegenkomen. Ik was al begonnen aan een inhaalrace. Vooral bij de Kennedytunnel, de afdaling, oké, die was nog niet spektakulair. Ik werd niet ingehaald, ik ging niemand voorbij. Het was toen de beklimming begon dat ik me kon meten met andere deelnemers. De ene na de andere werd gepasseerd, ik begon van loper tot loper te lopen. Nadat dit was gepasseerd was ik aan de kaaien beland, een lange, rechte weg met relatief weinig lopers. Ik liep nu tegenwind, althans, de weinige wind die er was had ik tegen me. En dan alleen te lopen! Maar wat enorm veel publiek aan deze weg, je zou er verlegen van worden. Ik kon de gedachte niet onderdrukken dat het een vreemde gewaarwording is om hier solo door te lopen terwijl er meer dan 14000 deelnemers aan de start stonden. Op dat moment voelde ik me echt bevoorrecht dat ik in staat ben op deze manier een wedstrijd mag, en kan lopen! Hoewel mijn tempo vrij hoog lag op dat moment, had ik al besloten dat ik zeker moet doorgaan het hardlopen op dit niveau zolang mogelijk te behouden. Zolang ik dit nog kan, zal ik hiervoor trainen.


Ondertussen was ik het passeren van lopers nog niet afgeleerd, hoewel ik wel in de gaten kreeg aan het publiek dat de eerste vrouw niet ver achter mij aan een opmars bezig was. Dit was olie op het vuur en ik wou graag voorkomen dat ze mij zou passeren. Helaas, bij het ingaan van de konijnenpijp kwam ze mij voorbij. En dat is nu net mij zwakste moment. Om één of andere reden krijg ik het maar niet voor mekaar om in een afdaling mijn tempo drastisch op te schroeven. Lijdzaam moest ik toezien dat ze zich langzaam van mij verwijderde. Aan de begeleidende politie op de ATB kon ik nog mijn verwondering kenbaar maken. 'Ruim 18,5 per uur', vertelde hij me tijdens de afdaling. Och, ik kon tenminste nog praten, dus ik voelde me nog goed. Misschien, straks als we weer naar boven gaan. Inderdaad, toen het weer helling op ging kon ik wat schade achterhalen, maar was ik te laat om het verlies nog goed te maken. Ik heb hier ook maar één loper ingehaald, simpel omdat er niet méér waren. Eindelijk de tunnel uit en dan is het verassend genoeg nog een heel eind naar de finish. Dit is elk jaar weer een struikelblok waar ik me altijd aan stoot, ik leer het nooit. Maar uiteindelijk de verlossing, net binnen de 57 minuten (57 minuten precies volgens de uitslag, ik had enkele seconden sneller geklokt). Maar zeer tevreden en ach ja, geen PR. Maar dat stond ook op dit parcours, en dat was gelopen in betere omstandigheden. Dus dat ik nu, enkele jaren verder (dus ouder) nauwelijks een halve minuut langzamer ben, nou daar doe ik het wel voor. Ik pin me ook niet vast om nog PR's te lopen, als dat gebeurt is dat een leuke bijkomstigheid. Wat ik leuker vond, is dat ik in de laatste kilometers atleten ben gepasseerd waarvan ik mezelf bij de start geen schijn van kans had gegeven. Ogenschijnlijk zagen deze jongens er razendsnel uit, maar niet snel genoeg voor deze 'ouwe' met z'n 39ste plaats overall.


En dat doet deugd!!!!