Toertje 'de France'.

Nou, het was Frankrijk wat de klok sloeg, de laatste twee weken. Ten eerste een weekend doorgebracht in Bouafle, een schilderachtig dorpje op een boogscheut afstand van Parijs. Carla heeft daar een neef wonen die onlangs de leeftijd van 50 jaar heeft bereikt. En dat vonden ze wel een feestje waard. Zodoende kregen ook wij een uitnodiging voor het feest dat twee dagen zou duren (geen half werk dus). We namen de uitnodiging gretig aan, je moet weten, ooit waren deze mensen begonnen met catering dat op dit moment een nogal behoorlijk uit de hand gelopen bedrijf is geworden. Met enkele kleine vrachtwagens word er door het land de catering verzorgt met o.a. een mobiele keuken en alles wat erbij hoort om een feest te organizeren. Kortom, heb je een stuk weiland of een enorme tuin en wil je iets dergelijks organizeren op locatie, dan word alles voor je verzorgd. Ook is er onlangs een feestzaal met een enorme tuin aangekocht. Een tweede gebouw op dit terrein met daarin enkele zeer grote professionele keukens en vriesinstallaties, het kantoor en zelfs een zelf ingericht museum maken dit alles tot een zeer indrukwekkend geheel. De verwachtingen zijn waar gemaakt, alles van het fijnste werd voorgeschoteld. Alleen waar die Fransen ook heel goed in zijn, is het maken van zeer slechte muziek. En daar werd ik behoorlijk mee geconfronteerd op de feestavond.

Dan een weekje een appartement gehuurd, en wel in het zeker niét schilderachtig dorp Alpe d'Huez. Natuurlijk met een doel, het lopen van de Alpe d'Huez 21. Een loop die ik al eens eerder had gedaan in zeer barre omstandigheden. Alleen had ik het nu zonder begeleiding te stellen, want Carla had besloten ook deze 14km te willen lopen. Dus zo stonden we klaar om de start te maken om 10 uur in de ochtend. Gelukkig een vroeg tijdstip, want de weervoorspellingen waren er naar met een beloofde 24 graden. Toch brandde de zon al redelijk toen deze zich boven de bergen vertoonde, en met weinig wind voor afkoeling kon dit vrij pittig worden. Nadat de wandelaars een kwartier voor ons waren gestart, konden wij ons ook gaan amuseren op die hellingen en 21 bochten van deze 'Nedelandse berg'. De onzin trouwens die die Hollanders op de weg hebben gekalkt, belachelijk en soms vol fouten, namen verkeerd gespeld...
Affijn, we wijken af. Ik was behouden gestart, ik wist toch wel dat in de eerste bocht ik direct het gevoel krijg alsof er een lasso om me heen word gegooid met daaraan een flink gewicht gebonden. Het is net als rijden met de handrem erop. De eerste hellingen, zwaar, en dan duurt deze rit nog zolang. Mijn doel om onder de 1h15 te lopen ging lastig worden met 22 minuten voor de eerste 4 km. Maar omdat deze eerste kilometers min of meer de zwaarste zijn, hoopte ik wel op een positief resultaat. Toch meldde zich de gemakkelijke kilometers zich niet aan, het bleef zwaar. Zelfs de relatief 'vlakke' delen van deze loop hielpen me er niet doorheen. Twee drankposten onderweg, en ik ben bij allebei gestopt. Even de spanning eraf, al was het maar voor 5 seconden. Een fietser of een schaatser kan zijn benen even stilhouden en uitbollen. Bij lopen is stilhouden direct stilstaan. Toch kreeg ik wel het gevoel van stilhouden en ontspannen toen ik door het dorpje Huez liep. Het loopt daar eventjes vlak en dat voelde als een verlossing. Daarna begon de pret weer en ik vroeg me voor de zoveelste maal mijzelf af wat hier nu leuk aan is? Natuurlijk, voor de getrainde mensen hier, die met 14 per uur naar boven rennen zijn hiervoor getraind. Meerdere malen had ik de gedachte, 10x liever de Kustmarathon te lopen. Liep ik onderaan de berg nog in de schaduw tussen de bomen, op een gegeven moment is dit ook gebeurd en loop je in de volle zon. Ik hoor het nog, 'in de middag 24 graden'. Maar dan zou ik al klaar zijn met lopen. Het voelde nu al als 30 graden, en ik was nog bezig. Wel dankzij dit weer dat er meer supporters aan de weg stonden, in tegenstelling tot mijn vorige editie met hagel, natte sneeuw, onweer en een temperatuur rond het vriespunt. Dus die aanmoedigingen deden wel goed. Dat ik mijn tijd zeker niet ging verbeteren was drie kilometer voor de finish voor mij duidelijk. Ik kon alleen mijn positie verdedigen en kon nog een loper passeren en kwam binnen in 1h18'20'', 28ste plaats, een tegenvaller. Nadat ik wat was bijgekomen, mezelf had bijgetankt (er was werkelijk van alles te krijgen bij de verzorging, van water tot voedingsgel, cola, vers en gedroogd fruit, name it), ging ik Carla maar eens tegemoet lopen. Ik nam me voor een behoorlijk stuk naar beneden te lopen als een tegemoetkoming aan mijn falende resultaat. Zover kwam ik dus niet, Carla kwam tot mijn verrassing het dorp al ingelopen en had slechts nog 1,5 km te gaan. Ik ben natuurlijk meegelopen en Carla kwam binnen in 2h09'06''. Met het weinige trainen van Carla de laatste tijd, zou ik het helemaal niet vreemd hebben gevonden dat ze zou zijn uitgestapt, dus ben ik wel trots op haar prestatie. Zelf dacht ik er namelijk wel over om de wedstrijd te verlaten.
Nu hadden we nog één probleem, de auto stond nog beneden. Natuurlijk had de organisatie voor alles gezorgd, dus ook voor vervoer vóór de wedstrijd met bussen richting start. Maar dat wisten we ook pas toen we al onderweg waren. Toch wat te weinig informatie gekregen bij de inschrijving, wel jammer want in plaats daarvan een tas met promotierommel waar je niks aan hebt. Wellicht rijd er dan ook wel weer een bus naar beneden, maar had geen zin dit uit te zoeken. En omdat ik een tegenvallende tijd had gelopen, dus niet moe kan zijn, besloot ik zelf de auto op te halen. En dus 14km de berg afrennen, weer eens iets anders. En aangezien de auto een stuk verder stond geparkeerd zou het zo'n 15km uitlopen worden. Nou, die hellingen aflopen is ook gene zever. Het is opletten niet te snel te gaan lopen, dus af en toe moest die handrem er ook weer op. Ik kon nu wel meer genieten van het uitzicht, en dat was maar goed ook, want wat duurt zo'n 14km toch ook weer ontzettend lang om uit te lopen. Bergaf heb ik 53'26'' gelopen over dezelfde afstand. Trouwens, het record is 53'43'' bij de mannen, 1h05 bij de vrouwen (geen Afrikanen), deze dag was de snelste tijd 1h01'21'' en bij de wandelaars 1h22'06''.
Nu weet ik niet of hier nog een vervolg van word gemaakt, want ik had het al gezegd, nog 10x liever de Kustmarathon. En daarvan heb ik ook zo mijn gedachten....