Loslopen

Enige onzekerheid bij mij, toen ik aan de start stond van de 71ste Boulevardloop in Vlissingen. Ik hoopte maar niet al mijn kruit te hebben verschoten bij de loop van afgelopen zondag. Min of meer vanwege sociale...tja...verplichting is zo'n zwaar woord, maar ik wil toch ook starten in de Eerste Pannenkoekloop in het grensdorp Overslag. Mijn ervaring met deze loop in het verleden is dat er in het algemeen een behoorlijk sterk deelnemersveld aan de start staat. Maar nu met een nieuwe organisatie is het afwachten. Ik had voor mezelf beslist alleen te gaan voor de eerste plaats. Als dit niet lukt, loop ik verder uit in een lekker tempo met de focus op de loop in Vlissingen. Ik was vlot weg, en liep wat uit op de volgers. Na een kilometer kreeg ik toch gezelschap, was ik te overmoedig gestart of waren deze mannen wat rapper gaan lopen? Duidelijk werd wel dat het lopen voor de eerste plaats niet langer nodig ging zijn, Maarten van de Sompel liep vrij soepel naar de eerste plaats, gevolgd door Peter de Petter. Tegen Peter heb ik al vaker gelopen, vandaag was hij de sterkere. Op de vraag van Peter na de finish of ik misschien niet in vorm ben, kan ik alleen antwoorden dat dit zeker niet het geval is. Ik maak mijn trainingen als nooit tevoren, dus met die vorm mankeert niks. Dus ik ben in goede vorm, waarom zou Peter dan niet in nóg betere vorm zitten? Een verloren wedstrijd of een stevige training? Een duurloop kan ik het niet noemen, met 16 per uur op 13,5km. Ik had deze dag eigenlijk een duurloop van 18km bij 15 per uur te doen, ik denk dat dát ook net zo zwaar had aangevoeld.

Vlissingen, 19h30, een mooie avond met een blauwe hemel. Terwijl het thuis grijs en nat is geweest voor zowat de hele dag. Het is hier druk met lopers, dat het lopen meer aanspreekt aan deze kant van de Schelde dan bij ons is wel duidelijk. Ik heb er zin in, me druk maken voor een eerste plaats is in ieder geval niet nodig. Ook in mijn categorie is dat niet nodig, Armand vd Smissen is een graadje te groot. En er werd hard gestart, met natuurlijk de nodige favorieten op de eerste plaatsen. Tim Pleijte liep al vlug solo, de rest had te volgen. Ik had aansluiting bij het achtervolgend peloton, maar moest lossen bij de eerste doorkomst, helaas. Van daar af was het een solorace. Nog een geluk dat de afstand met 7,2km vrij kort was. Maar ook het peloton viel uit elkaar. Daarvan kon ik nog Kevin de Pagter achterhalen, terwijl ik zelf al eerder door Martijn de Kok was achterhaald. Het blesureleed van Martijn is daarmee ook verleden tijd, zoveel is duidelijk. En met ruime verschillen tussen de lopers had ik niet meer te proberen nog een positie op te schuiven, ook achter me had ik niks meer te vrezen in de laatste honderden meters. Met 25'04'' werd ik na deze 7,2km afgeklokt op dit schitterende rondje, nog goed voor een klassering in de top 10 met een 9de plaats. Niet verwacht, en dat maakt me wel hoopvol voor de toekomst. In 2008 had ik al eens eerder deze loop gedaan, ik was toen een seconde langzamer.
Er zijn wel wat vóórs en tégens aan dit resultaat:
-Toen was het een zeer warme dag geweest, zelfs s'avonds aan de boulevard was het nog broeiend warm, dus toen wat minder snel.
-Ik moest toen wel meer strijd leveren om mijn positie te behouden, met een lange eindsprint tegen Theo Rabout, dus toen een opgejaagd tempo.
-Ik was wel 3 jaar jonger, en op mijn huidige leeftijd.....dus nú slomer.
-Ik had nu minder strijd te leveren, moest het overwegend alleen doen.
Kortom, ik ben er nog niet uit. Wel ben ik wat zekerder als het aankomt op het lopen van een halve marathon. Sommige jongens die hier vóór mij zijn gefinished hebben mijn PR op deze afstand (nog) niet gehaald. Zal ik me daar maar meer op gaan toeleggen, lijkt me meer mijn roeping.