Geen gezever

Laat ik alles eens bekijken vanuit 'het glas is half vol' principe. dat zal voor mezelf ook aangenamer zijn. Met twee wedstrijden en een pittige duurloop in één en dezelfde week zal het wel gaan. Dat ik dan een beetje strammer de week verder doorbreng is op zich dan niet zo vreemd. Misschien had dit allemaal wel een beetje teveel kunnen zijn, maar ik heb alles vrij goed doorstaan. Vlissingen, daar had ik me iets meer van voorgesteld. Maar dat was dan tegen beter weten in, want met zo weinig kilometrage op te teller moet ik niet teveel willen. Uit te komen op 17,6 gemiddeld per uur op een dikke 7 kilometer is niet verkeerd om op te starten. Altijd weer een mooie loop, al moet ik toegeven dat ik me een beetje een vreemde eend in de bijt voel als ik op de eilanden eens een wedstrijd meeloop. Nu ken ik gelukkig nogal wat mensen aan d'n overkant, dus zó vreemd ben ik er niet. Komt ook wel omdat de lopen daar veel grootschaliger zijn dan hier op het vaste land. De loop ging op zich dus wel aardig, een top 10 positie zal er zeker niet in in dit sterke startveld.  Ik heb wel mijn stinkende best moeten doen de overwinning te behalen bij de 35+. Wim van Sparrentak liep zowat de gehele wedstrijd op 30 meter voor me uit. Ik hoopte Wim in ieder geval vóór de finish nog gepasseerd te zijn. Ik stelde mijn versnelling zo lang mogelijk uit, maar heb ondertussen de ervaring gekregen ook eens achter me te kijken zelf niet gepasseerd te worden. Ook al zal het geen deelnemer zijn in mijn categorie, ik heb geen behoefte me te laten verrassen en zelf gepasseerd te worden in de laatste meters. Die aanval was er, dus vlugger dan wat er in de planning stond moest ik gaan versnellen, terwijl de finish voorlopig niet bereikt zou worden. Kan ik dit volhouden? Dat moest dan maar, Wim kon ik vlot voorbij, hij kon niet aansluiten. Toen kreeg ik ook zicht op de volgende loper, maar daarvoor was ik te laat begonnen. Dus bleef ik steken op een 17de plaats, maar verstandig genoeg geweest vroeg te beginnen met de sprint. De loper achter me die de aanval uitvoerde bleek toch van dezelfde categorie te zijn. Die Masterscategorie vind ik persoonlijk wel ruim van opzet, dit loopt van 35 tot 45 jaar. Is nogal een groot verschil, hoewel ik moet toegeven dat ik nu veel sneller ben dan toen ik begon met hardlopen op 34 jarige leeftijd na een volledig sportloos bestaan.
Nog een punt om niet al te veel te verslappen op de Boulevardloop was het feit dat Anjolie Engels wel erg kort achter me zat. Flauw misschien, maar het is nu nog mijn eer te na me te laten passeren door Anjolie. Maar wat loopt ze toch hard! Al bij de start had ik al iets in de gaten mezelf op te moeten jagen wil ik voor Anjolie blijven. Telkens bij de 180 graden keerpunten had ik het besef dat het verschil klein bleef. Respect voor Anjolie is op zijn plaats.

Dan werd het zaterdag, de wedstrijd op De Katte (Zelzate). Slechts enkele dagen na de Boulevardloop, hoe zal ik dit verdragen? Omdat we vrij laat aanwezig waren op de loop (op de site stond start 15h, bleek 14h30) kreeg ik niet de kans fatsoenlijk in te lopen. Eventjes snel terug naar de auto mijn portemonnee wegbrengen was het enige wat overbleef van de warming-up. Nouja, dit voelde goed aan, en het zal niet de eerste keer zijn dat ik geen opwarming kan uitvoeren. Heb ik bij de 20k van Brussel ook nooit gedaan, en heb er ook nauwelijks slechter van gelopen. Toch wel aardig dat ik op voorhand een zou kunnen polsen hoe mijn kansen lagen, maar zoals de huidige tijden nu zijn, niet teveel verlangen. Drie rondjes moest ik lopen voor de 13.6km lange loop (ik had 13.3km, maar met de vele bochten en mijn afsnijden..). Ik stond vooraan, ik kon ook mee. Sterker, heb een tijdje op kop gelopen totdat ik vond dat de lopers die meeliepen met mij het kopwerk maar moesten verzorgen. Ik was tenslotte de oudste en liep ook de langste afstand. Matti Buysse liep twee rondjes, en dankzij hem kon ik een lekker tempo lopen. De laatste ronde ging uiteraard minder, ik was niet alleen mijn haas kwijt, de warmte begon ook zijn tol te eisen. Zaak was, niet teveel te vertragen maar ik kon blijkbaar wel iets verspelen. De eerstvolgende bleek nogal ver achter me te hangen.

Drie bochtige rondjes, gedeeltelijk zandpad

Heb daar wel lekker gelopen, helaas geen strijd en helaas ook nogal weinig interesse van de organisatie voor de eerstbinnenkomenden. Dat had ik al in de gaten Toen Matti als snelste de middenafstand had afgerond, geen boe of bah. Ook toen ik over de finish kwam was er geen teken van leven. Integendeel, men was er zich niet van bewust dat ik de langste afstand had gewonnen. Ik kreeg zelfs de vraag of ik stopte! Ja, dat lijkt me wel als ik mijn 3 rondjes heb gemaakt. Ik heb ook wel begrepen dat er enige discussie was of de eerste van de langste afstand al binnen was. Sorry, maar met slechts 26 deelnemers op de 13k moet dit toch wel te volgen zijn. Nu was ik wel al veel lopers aan het dubbelen, ook bij de finish waren mensen die nog een ronde te lopen hadden. Was dat het excuus?

Afijn, ik heb mijn lopen gehad deze week. Ik voel me goed en kan me nog fatsoenlijk bewegen. Elke week weer een beetje beter en hopelijk terug naar mijn oude niveau.

Volgende loop, de halve marathon in Zaventem over anderhalve week.

Boulevardloop 7.3km    25'11", 17de plaats
De Katte          13.4km 47'33",   1ste plaats