Welterusten.

Er zijn zo van die dagen dat een mens er beter aan doet in z'n nest te blijven liggen. Zaterdag was zo'n dag. We zijn dus nog altijd aan het verbouwen, en daar kan het eens tegenzitten. Simpele dingen, dat wel. Maar het balen is er niet minder om. Heb ik een mooie fonteinkraan besteld, het ding is nog niet koud uit de verpakking, laat ik het uit mijn klauwen vallen op de plavuizen. Beschadigd natuurlijk. Dan de plaats waar deze moet komen, daar gaat ook vanalles tegen. Ik ga verder niet in details, maar ik wil waarschuwen: als je werkt met oude bouwmaterialen in een oud krom huis, dan heb je je improvisatievermogen heel hard nodig. Zaterdag na de wedstrijd, blijkt in de badkamer een waterleiding die slecht geïsoleerd is, bevroren te zijn. Kon ik deze eerst nog ontdooien. Dan is de avond ook naar de kl...
Zaterdag dan toch ook de wedstrijd gelopen. In eerste instantie was ik niet van plan het op een hoog tempo te gooien, maar ja, eenmaal aan de start had ik toch zo van 'een wedstrijd is een wedstrijd'. Na de start liepen er twee jongens voor mij waarvan ik niet wist voor welke afstand ze hadden ingeschreven. Dus even versnellen om de nummers te bekijken. Korte en middenafstand, dus geen gevaar. Nu ik eenmaal op kop liep, ben ik maar door blijven gaan, de korte afstander moest er al vlug af. Middenafstand hield iets langer stand totdat ik nog 12 km had te lopen, toen moest'ie er ook af. Dat word verder solo, met alleen de fietsers bij me. De eerste 5 km gingen behoorlijk, in 16'54". Maar die tweede 5 km waren een ramp waarvan ik de gevolgen tot op dit moment nog mag smaken. Een hele rits asfalt dikt bedekt met vastgereden sneeuw, alleen op schaatsen was het doenlijk om je hier voort te bewegen. Doorslippend en glijend meer dan een kilometer van deze troep. Met nog een paar bochten had ik nooit verwacht dat ik wat langzamer zou moeten lopen om deze te kunnen nemen. Als ik met de auto eens flink de bocht wil insturen is het al vlug paniek aan de bijrijderszijde. Maar nu moest ik zelf oppassen om niet op mijn muil te gaan. De 10km liep ik dan ook in 34'42", over verval gesproken. Maar ik heb nog iets goed kunnen maken op de laatste 3km, deze heb ik in 10'27" afgelegd. Dit stuk viel anders ook nog wat tegen, de laatste kilometer was pal tegenwind. En met de vermoeidheid en afkoeling meegerekend was dit nog een zware kilometer. Het voordeel van de laatste 4km was, dat je dan op de ronde van de middenafstand komt te lopen. En dan heb je wat richtpunten, de laatste deelnemers op de 8km, waar je naar toe kunt lopen. Een leuke overwinning, iets sneller dan een jaar geleden, 45'09" tegen 45'18' over 13km ( dubbelgecontroleerd, Patrick), een bos bloemen, een 75cl fles Trappist, Carla eerste dame op de 6km, nog een bos bloemen, en belangrijker, nóg een fles Trappist.
Gisteren nog even geschaatst, toen het nog kon. Vandaag ben ik begonnen met de trainingen voor deze week. Een duurloop van 22km in 1h37". Morgen eens even niks.