OOPS! I did it again...

Britney Spears


Dat ik mij nu verlaag tot het gebruik van dergelijke artiesten in mijn blog, kan het niet helpen. Het eerste wat er in mij opkwam was wel dit stomme nummer, nadat ik besloot om mijn training weer eens tijdens een 14'5km wedstrijd uit te voeren, de Eugene Vink Memorial in Westdorpe. Ik zou dat niet meer doen, maar ik blijf toch hier mee doorgaan. Ook in de toekomst zal ik meer gebruik maken van wedstrijden om mijn duurlopen uit te voeren. Het was er nu wel ene ook, 20km met 4'02'' per kilometer, gemiddeld 14.9km/h. Dat ga ik niet alleen uitvoeren, in een wedstrijd wel een stuk beter te doen. De verleiding om toch te hard te gaan kan ik beheersen door helemaal achteraan te starten. De eerste kilometer is dan slalommen om wat vooraan te geraken. Ondertussen zijn dan de snelste lopers uit het zicht verdwenen en heb ik geen ambitie om nog te strijden voor een mooie plaats. Ook gezellig om af en toe halt te houden bij bekende lopers om even een praatje te maken, waarbij de eerste reactie van hun kant meestal was van 'wat doe jij hier?'. Kan ik uitleggen dat ik een training doe. Hoe verder richting kop van de wedstrijd, hoe langzamer ik deze lopers passeerde natuurlijk. Af en toe probeerde er een loper mee te liften, ik kon dat alleen maar aanmoedigen. Omdat ik probeerde om in een vast tempo van 15 per uur te lopen, was het meestal te lastig om dan mee te liften. We hadden te maken met open polders met best wel een behoorlijke tegenwind af en toe, en ook tegenwind bleef ik mijn tempo handhaven. Stond weer tegenover dat ik ook meewind niet harder ging dan deze 15 per uur, dus dan werd het gat weer kleiner gelopen door mijn achtervolgers. Ik werd niet meer gepasseerd, kwam ook nog bij Patrick van R. te lopen. Jammer genoeg moest ook Patrick afhaken, op een 200meter verder zag ik Frank B. lopen, ik wou proberen Patrick bij Frank te loodsen. Het laatste rechte stuk langs het kanaal is traditioneel het zwaarste stuk. Het was nu niet anders, met een behoorlijke zijwind, een temperatuur van een graad of twee, en met flink wat regen was dit afzien. Het duurde heel het stuk langs het kanaal voordat ik bij Frank was, bij het passeren spoorde ik hem aan in mijn spoor te blijven. Misschien lukte dat voor een tiental meters, ik bemerkte dat er vlug een gat tussen ons viel. Misschien kan hij terugkomen op de Graafjansdijk, het laatste stuk meewind naar de finish. Is niet gebeurd, dus kwam ik toch nog als vierde binnen in 57'23'' (de winnaar Peter de Ketelaere liep 49'09''). Ik liep gelijk terug na de finish, roepend 'nog een klein rondje'. 'Ga je nog een ronde?', vroeg speaker Wim de V. Nou, niet de lange ronde dus, ik had nu nog een dikke 5k. te gaan. Dit werden de zwaarste, de afkoeling en vermoeidheid begonnen hun tol te eisen. Ik moest en zou mijn training afwerken. Het eerste stuk had ik meewind. Ik liep weer richting kanaal, om dan de kleinste ronde te volgen. Dit was minder dan 5k, dus moest ik iets verzinnen om deze ronde langer te maken. Was niet zo moeilijk, aangekomen bij de brug van Sas ben ik boven op de dijk langs het kanaal terug gekeerd en ben zo dezelfde weg terug gelopen. Beseffende dat de laatste kilometer heel zwaar ging worden (vol tegenwind), heb ik het meewindgedeelte met 16 per uur gelopen. Dit viel ook niet mee, ik had al een goeie 17km altijd maar in hetzelfde tempo gelopen, en zat als het ware vastgeroest aan dit tempo. Uiteindelijk dan toch, zeiknat en doorkoud, heb ik mijn 20 kilometer gelopen in 1h20'49''. Het is me gelukt, maar ik hoop dergelijke trainingen in het vervolg wel in betere omstandigheden te mogen afwerken.