Nu was ik wel van plan om in deze laatste halve marathon er flink in te vliegen. Die van zaterdag verviel, omdat ik op het laatst nog kaarten had bemachtigd van de Marathonmeeting zou het allemaal te gejaagd moeten gaan om hier en daar op tijd aanwezig te zijn. Daarbij, Carla had niet mee kunnen gaan naar Munkzwalm en ik had geen zin weer alleen op stap te gaan. Dus werd het de volgende dag in Nieuwpoort waarbij er in de ochtend werd gestart. Moesten we wel op tijd door, het is tenslotte 110 kilometer rijden naar het uiterste zuiden van de Belgische kust. Toch waren we al om 9h30 volledig ingeschreven, Carla voor 7km, ikzelf 3x dátzelfde rondje. De start was vroeg, omdat op voorhand er een volledige marathon werd weggeschoten. Díe lopers hebben we nooit meer teruggezien, aangezien de finish in Ieper lag. Vreemd zo'n marathon die dan start, en 42km verder in een andere plaats eindigt. Dat zie je niet dikwijls...
Mijn eigen werk die dag, niet al teveel deelnemers. Met slechts 76 deelnemers kun je wel zeggen zéér kleinschalig. Toch moest ik me niet verbeelden ook maar enige kans te maken op de winst, aangezien de winnaar nog geen 70 minuten nodig had de volledige koers af te leggen. Op 16 seconden na had ik 10 minuten méér nodig om hetzelfde parcours af te leggen. En zo was er nog 5 man vóór mij die minder tijd nodig hadden waarvan er 4 in de Masterscategorie liepen. Viel een beetje tegen, maar voor mij ging het niet sneller. Om vanaf de eerste kilometers alleen te moeten gaan lopen, dat zit ook niet mee. Was ik wel van plan om de eerste 5 kilometer rond de 17 minuten te lopen, had ik hiervoor maar liefst 18 minuten nodig. Toen wist ik dat het mijn dag niet ging worden. Naïef als ik ben dacht ik ook dat het aan de kust wel wat frisser zou zijn dan in het binnenland. Tuurlijk, daarom was het ook zo stervensdruk aan de stranden, om daar te gaan zitten vernikkelen van de kou vanzelfsprekend!! Het was ook ontzettend druk op de looproute, maar dat maakte het allemaal wel gezelliger en je word regelmatig aangemoedigd. Dat er dan eens mensen je in de weg fietsen/lopen/kuieren, dat neem je er dan bij.
Bij de passage van de eerste ronde werd mijn naam door de speaker op zijn beste Frans omgeroepen. Dat klonk heel wat beter dan wat ik af en toe in Nederland te horen krijg. Aangezien Nieuwpoort zowat tegen de Franse grens aanschurkt, is het geen verrassing dat men hier minder moeite met mijn achternaam heeft. Bij de vaststelling van de beste man dat ik de Nederlandse nationaliteit bezit, kwam er nog een schitterende 'asjemenou' achterna. Hij kon het verdomd goed uitleggen, de Fred Rabout van de Westhoek, zeg maar.
De zon scheen uitbundig, zodat de thermometer al vlug ruim boven de 20 graden aanwees. Ideaal waren dan ook de verversingsposten die je bij elke ronde twee maal passeerde. De sponzen en water waren vast niet aan te slepen. Na twee rondjes was ik ondertussen van de 9de plaats opgeschoven naar de 7de plaats en die zou ik zonder enige bedreiging vasthouden tot op het eind. Daar kwam ik nog dichtbij een 6de plaats, maar had niet de behoefte enigszins te gaan forceren om die plaats waar te maken. Deze wedstrijd diende uiteindelijk toch voor een hoger doel, en dat ga ik nu hier niet lopen verzieken. Die kans was zeker reëel, want toen ik na 1h19'39'' klaar was met lopen, voelde ik me bedonderd slecht. Met de zorg van William (die hier als toeschouwer was), knapte ik wat op. Ik was voor mijn gevoel oververhit, met flink wat water over me voelde ik me beter.
Toch wat later op de middag bleek ik wel wat naweeën te krijgen van deze loop. Last van mijn maag en ik voelde me misselijk en benauwd. Ik herinnerde me wel dat ik met een hongergevoel was begonnen in deze wedstrijd en dat zal vast ook niet geholpen hebben me later beter te voelen. Toch heb ik onder het lopen geen hinder gehad, op (naar mate de kilometers vorderden) vermoeidheid na. Ook na de uitgebreide huldigingen en idem dito tombola, en we op het gemak alle Belgische kustplaatsen waren langs gereden om uiteindelijk in Cadzand-Bad te belanden was die buikpijn nog altijd lichtelijk aanwezig. Dat was geen reden om daar eens flink aan het schepijs te gaan, ik knapte er nog van op ook. Had ik dat eerder geweten...
Vandaag nog een stukje uitgelopen. Daarbij kwam ik een ouder mensje op een scootmobiel tegen. Blijkbaar vond ze het knap wat ik deed, want ze stak haar duim op. Maar na afgelopen zaterdagavond heb ik mijn twijfels gekregen over dit gebaar. Ik hoopte zó, dat ze nooit in Afrika was geweest...Glimlachend liep ik verder, met mijn gedachten bij díe avond. Degene er niet waren, hadden géén gelijk....
 |
| 'Klein' detail, onderweg naar de loop kwamen we deze ballon tegen. Het werd eventjes een twijfelgeval. De loop, of deze ballon samen met onze auto op één foto. Ik had immers mijn apparatuur bij me, en de ballon hing zeer laag. Het werd lopen, met wel enige spijt voor de gemiste kans |
Goed bezig Edwin!!
BeantwoordenVerwijderen