Momenteel amuseer ik me kostelijk bij het lezen van diverse websites/blogs aangaande de deelname van enige buitenlandse lopers aan de Marathon Zeeland. Mooi vind ik de reacties waarin de gedrevenheid over dit onderwerp van het scherm spat. Zelf ben ik geen enkele mening aangedaan, temeer omdat ik het gedrevene mis wat betreft de loopsport. Oké, ik kan wel een beetje aardig lopen (voor mijn leeftijd), en als ik al eens in de lappenmand zit zou ik niets liever doen dan lopen. Maar om dan mee te kunnen spreken over allerhande atleten, records, trainingschema's of marathons...dat is aan mij niet gelegen. Ik zie wel graag een 800 meter, maar wie er nu de laatste Olympische kampioen is?
Dan houd ik het maar bij mijn fotografie, de enige discussies die daar ontstaan betreffen tussen 'Canon of Nikon'.
Al met al, ik ben nu alleen gefocust in mijn persoonlijke presteren en op mijn trainingen. Daar heb ik al werk genoeg aan. Alhoewel, hoe dichter de marathon nadert, hoe meer de onzekerheid zich presteert. Heb ik wel genoeg getraind? Op dit moment voel ik me wel heel erg fit, zou ik niet wat vermoeider moeten zijn? Mijn laatste duurloop, afgelopen zondag, was toch pittig genoeg. Niet een al te hoog tempo, maar wel bakken met regen, harde wind en onweer te verwerken gekregen. Och, ik zie het wel aan. Laat ik eerst maar eens in Utrecht goed tekeer gaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten