vrijdag 3 oktober 2008

De laatste test





En deze was wel een heel bijzondere. Hoeveel pijn kan ik verdragen? Waar ligt mijn pijngrens? Haha, onwaarschijnlijk hoog! Zijn jullie bekent met de film 'marathon man' met Dustin Hoffman,of 'the dentist'? Zoiets heb ik gisteren ervaren toen ik in de tandartsstoel zat. Het was nogal een heftige vulling die geplaatst moest worden. Vooraf bij de controle had ik al aangegeven geen verdoving te willen. Want achteraf loop je een halve dag met een stijf smoelwerk rondt. Voordat de tandarts aan het bloederige ritueel begon, waarschuwde hij me dat het toch wel behoorlijk pijnlijk kon worden. Als het té zou worden, kon hij alsnog verdoven. Nou vergat ik wel te vragen, voordat hij begon, wanneer het dan héél pijnlijk kon worden. Dat zal ik natuurlijk zelf wel ondervinden, maar ik wil ook niet te kinderachtig zijn. Nou, ik kan zeggen dat het niet mals was, te oordelen aan de man's handschoenen en apparatuur dat langzamerhand een rode kleur aannam. Ik meende ook wat rook uit mijn ver opengesperde muil waar te nemen, en in combinatie van een branderig geurtje bevestigde mijn vermoeden dat dit gegeven aanneembaar zou kunnen zijn. Waarschijnlijk balanceerde ik nu op wat nog verdraaglijk zou kunnen zijn of dat de limiet nu wel bereikt was. Ik wou geen teken geven, simpel mijn hand opsteken was genoeg om deze inferno te ontvluchten. Als ik dit niet kan doorstaan, heb ik zaterdag ook niks te zoeken in d'n marathon, hield ik me voor. En ik heb het gehaald zonder verdoving, waarmee ik dan ook weer de kosten wat lager kon houden. Het was wel goed dat ik mijn bril ophield, ook deze zat onder de bloedspatten. Dus alsook mijn gezicht, natuurlijk. Pas toen ik in de auto zat en in de achteruitkijkspiegel mijzelf ontwaarde viel mij dit op. Ben ik zo de behandelruimte buitengestapt, de wachtkamer in. Ik vraag mij af of dit is opgevallen bij de slachtoffers die ná mij kwamen. Zou wel humor zijn!
Dus, ook mentaal kan ik er tegenaan. Ik kan wat pijn af, dit zit ook wel goed. Verder weet ik het ook niet, maak me er niet druk om. Ik laat het gewoon op me afkomen en heb er vreemd genoeg heel veel zin in. Ik heb me nog wat verdiept in de voeding dagen voor de loop, voor het zgn stapelen van koolhydraten. Verschillende dieeten gevonden waar dan ook bij vermeld was, dat het lichaamsgewicht met zo'n 2 kilo zal toenemen. Na deze maaltijden te hebben bestudeerd, kan ik concluderen dat als ik deze menu's zou opvolgen, ik alleen maar in gewicht zal afnemen. Ik vreet dus eigenlijk veel te veel. Maar wel de goede dingen. Ik hoef hiervoor niks speciaals te doen.
Alleen rust en naar zaterdag 4 oktober 12u. toeleven.
Tot morgen en deelnemers van deze tocht, veel succes gewenst.
Voor de toeschouwers, mooi weer gewenst (ook voor mezelf)

3 opmerkingen:

  1. Da's toch typisch iets voor jou he Edwin ;-) Om daags voor je eerste marathon nog vrolijk naar de tandarts te gaan! Toch vreemde trainingsmethodes heb jij, maar het zal zeker z'n vruchten afwerken. Tot morgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is weer eens iets anders dan een conditie-of coopertest om te zien hoe de algemene gesteldheid is van een atleet.
    Heel veel succes gewenst morgen!! En we hopen je zondag weer fris, en voldaan, op Siedurpe te treffen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oeps, dat had ik nog niet vermeld. Zondag ga ik met Carla mee naar Breda. Carla gaat daar de 10km lopen tijdens de Singelloop. Dus niet naar huis, Stanny.

    BeantwoordenVerwijderen