dinsdag 24 februari 2009

Prijs


Ik heb vanavond een duurloopje gedaan met tempowisselingen en het was weer zover. Ditmaal een Bouvier die achter mijn vodden kwam. Het vrouwtje was er bij, deze maal. Maar het wijf had helemaal geen overwicht over Wodan. Zo noem ik hem maar, het leek mij wel een Wodan te zijn. Omdat het vrouwtje geen controle had over het zwarte gevaar, diende ik weer voor mezelf te zorgen. Hoe ik het deed, dat weet ik achteraf ook niet meer, maar ik liep net zo'n 14,5 per uur toen hij vlak achter naar mijn schoenen hapte. Net iets sneller dan hij toe kon slaan, kon ik mij keren en hem een enorm harde 'terug' toeschreeuwen. Vroeger ging ik naar concerten van o.a. Napalm Death, Carcass, Death en nog meer van dat fraais waarvan ik nog wel eens een cd van afspeel. Het was met zo'n volume en stemvorm dat ik Wodan toespeechte. En dat maakte meer indruk op Wodan dan dat gepiep van het vrouwtje. 'Stomme koe', bromde ik nog in mezelf terwijl ik mijn pad vervolgde, en Wodan toch eieren voor zijn geld koos. Stomme koe, ja, als je zo'n hond niet aan kan, laat hem dan zeker niet los lopen. Of moet ik op mijn tenen dat stelletje passeren? Ik dacht het niet, als ik nou ook al niet meer hardlopend door de polder kan lopen zonder achterna gezeten te worden door hordes wilde honden, dan word het al erg. Het is al opletten niet voor je kl.. te worden gereden door figuren die wel met hun auto de polder inrijden, maar te beroerd zijn de berm in te gaan bij het passeren. Heel leuk, vooral bij harde wind als je ze niet hoort naderen achter je.
Nou, ik heb mijn gif gespuwd. We geven niet op en ik train nu wat meer in het bos dat naast de route ligt van de Berlaerloop. Hier zitten (waarschijnlijk) alleen maar vossen en het lijkt me sterk dat die het op mij hebben gemunt.

Zondag misschien Cadzand, wie nog?

2 opmerkingen:

  1. Haha mooi verhaal Edwin. Wat ongelofelijk toevallig.Vandaag tijdens een duurloopje op onbekend terrein ergens in de polders zo'n brave mechelse herder achter me aangehad. Ik zag een mooie kennel op dat boerenerf staan..helaas wel met het deurtje open. Op jouw vorige advies ben ik niet sneller gaan rennen, me omgedraaid en dat rotbeest met ferme toon terug naar z'n kot gestuurd. En verdomd het werkte. Een hond die naar me luistert! Een blik om mijn hartslagmeter leerde dat ik toch wat geschrokken was ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ging daarna je tempo ook omhoog? Bij mij wel, soepel naar de 18 per uur (adrenaline). Dus vlug met de rem d'rop gelopen.

    BeantwoordenVerwijderen