Dit...geen tweede maal meer...

Wielrennen...als het eens een mooie koers op t.v. is, wil ik nog wel eens dit afzien. Ben dan verwonderd waarom een wielrenner die een eind op kop ligt tot op het einde regelmatig achter zich kijkt of zijn opgelopen winst geen gevaar loopt. Verwonderd omdat deze man toch van alle kanten informatie krijgt toegespeeld. Toch op zeker spelen lijkt dan de boodschap te zijn, wat je zelf constateert liegt namelijk niet! Dus beter regelmatig omkijken en doorgaan.
Dit is een wijze les die ik iedereen wil meegeven, omdat ik zelf vandaag het slachtoffer ben geworden van een zekere hoogmoed en zelfovertuiging dat mijn derde plaats bij de Juul van de Walle niet in gevaar liep. Nu vond ik die derde plaats nou ook niet echt overtuigend om mijn best voor te doen, maar om dan nog gepasseerd te worden op de laatste 100 meter van de wedstrijd...dat is de rest van de dag (en langer) balen dus. Ik was totaal verrast toen die twee met snelheid mij voorbij kwamen, ik had in de eerste instantie niet in de gaten dat ze ook voor de langste afstand gingen. Achteraf had ik beter moeten weten, als ze hadden gekozen voor de 8 km, dan waren ze allang binnen geweest!!! Ik had deze stomme fout kunnen voorkomen door dan eens af en toe achter me te kijken, ik beloof je, ze hadden echt niet langs me geraakt. Of ik had versneld, wat ik nog wel kon, of ik had ze allebei in de sprint geklopt. Stom, stom, stom!!!
Dan, mijn eindtijd, ik weet het niet. Ik was zo verbaasd over het gebeurde, dat ik niet heb afgeklokt. Chris Verbeek, de winnaar, kwam binnen in 39 minuten en een seconde of 15. Ik was een dikke minuut achter hem, dus weer een stuk trager dan de 39'38'' die ik twee jaar geleden bij deze westrijd had gelopen. En té fit over de finish, moet ik me toch maar gaan toeleggen op het lopen van halve marathons en dubbele halve marathons???

PS. Tom, heb je raad opgevolgd, de Bruggenloop een e-mail gestuurd, en bericht gekregen dat ze helaas voor mij niks kunnen doen..