Kilometers maken

Vorige week kwam ik in totaal net over de 70 trainingskilometers. Voor mij is dit uniek, meestal kom ik niet verder dan 60 km en gemiddeld is dit rond de 50 km. Ik heb al gezien dat ik over een paar weken de 80 km zal passeren. Dit heeft natuurlijk te maken met de naderende kustmarathon. Ik moet er toch nog aan wennen, dat woordje 'marathon', als dit voor mezelf geldt. Ik weet nog dat ik eens vermeldde dat een halve marathon ver genoeg is voor mij, ik ook met mijn grote bek. Nu loop ik er toch één. Och, als ik verder in de tijd terug ga, heb ik welleens geantwoord op de vraag waarom ik niet aan sport doe, dat ik in een sportwagen rijd, en dat dat sportief genoeg is voor mij.
Deze week is een wedstrijdweek, dus gaat het niet zo heftig. Toch niet tot en met donderdag, want woensdag is de wedstrijd. Vanaf vrijdag gaat het weer wat ruiger. Ik doe wel mijn trainingen op een warm tijdstip van de dag, of om 11 uur s'ochtends, of na 3 uur s'middags. Dit om wat te wennen voor wedstrijden die in de warmte gelopen worden. Ik blijk goed tegen de warmte te kunnen, de trainingen en intervals gaan gewoon als altijd. Gisteren rond de middag 8x800metertjes in 2min 53 gelopen, de rust van 200 meter benutte ik wel ruimschoots. Bij een temperatuur van zo'n 27 graden was ik blij dat Carla meefietste om het tempo aan te houden. Maakt het wel gemakkelijker. Ik besefte ook, dat ik dit tempo (16,4km/h) in Roosendaal tijdens de halve marathon gelopen had. Nu was 800 meter telkens ver genoeg, maar ik kan niet goed begrijpen dat ik dit ook 21 kilometer lang kan volhouden, onder nagenoeg dezelfde omstandigheden als bij deze training. Wat gebeurt er dan bij een wedstrijd met je, dat je de brutaliteit en hoogmoed hebt om dat tempo aan te houden? Wel een ellende is, als je door de polder loopt, je te maken krijgt met allerlei gespuis in vorm van onooglijk kleine teringinsecten als dazen. Die dingen zwermen rond mijn kop, in afwachting op het moment dat ik kan dienen als voertrog voor die smerige parasieten. Zolang ik maar tempo hou, heb ik er niet zo'n last van. Maar als je dan even rustiger loopt, dan zien ze hun kans schoon. En ik kan deze steekmonstertjes slecht verdragen, ik ben er nogal overgevoelig voor. Dus beter voorkomen dat de krengen toeslaan, en wat werkt is het gebruik van knoflook of je insmeren met gasolie. Maar dan zijn het niet alleen dazen die uit mijn buurt blijven! Ook geen succes, dus maar hopen niet gestoken te worden.

De tweede week van mijn vakantie alweer, en hoewel ik nu méér kilometers maak, is er een kilo of twee bij mij aangekomen. Vreemd. Ook mijn rustpols die ik af en toe s'ochtends voor het opstaan meet is gedaald. Van de gebruikelijke 36 heb ik nu zelfs een hartslag van 32 slagen per minuut gemeten. Zou werken voor mij niet gezond zijn? Moet ik toch eens met Carla overleggen.