te verschansen. Omdat we woensdag niks gepland hadden, niks geen werken thuis, besloten we maar eens vroeg op te staan om naar deze rommelmarkt te gaan. Nog even internet geraadpleegd, maar er was niks bekend van een rommelmarkt/dorpsfeest in de genoemde plaats. Maar bij de site van de gemeente aldaar stond ook niks vermeld van het loopevenement die er daadwerkelijk had plaatsgevonden. Toch er maar heenrijden, het is er elk jaar zo geweest, dus het zal nu toch niet anders zijn? Ik hoef de rest niet te vertellen, zeker? Je kunt het op 10 vingers natellen, maar toen we Zuidzande naderden, kreeg ik zo'n donkerbruin vermoeden over het wel of niet plaatsvinden van desbetreffende festiviteiten. Heel Zuidzande vol met lege straten!!! Wat nu? Zijn we dat hele takke end voor niks gereden, en de benzine is al zo d...
Dan maar naar het strand. Ja, ik ben al zo'n strandmens, alleen bij windkracht 8> kun je mij d'r vinden. We waren ook niet gerekend op een dagje strand, en het was nog maar 8 uur s'ochtends. We konden nu wel vóór de Duitsers op het strand zijn. In Cadzand-bad koffiekoeken gekocht en dan een plekje zoeken op de duinen. Vlak bij de bekende trappen van de halve marathon, ik mijmerde ondertussen wat over de laatste editie van deze halve, hadden we een mooi plaatsje gevonden. Het viel ons op, hoeveel joggers er al bezig waren, op het strand als in de
duinen. Iemand die ook bezig was, om haar hond te roepen. Het vrouwtje stond al boven op d'n diek, maar hond had het kennenlijk op het strand beter naar de zin. Hoe harder ze roepte, hoe verder het kreng wegliep. Bij mist hadden schepen zeker niet aan deze zijde gestrand, wat een keel zette ze op. Bijgelovige schippers hadden hun oren dichtgestopt, denkende dat Odysseus' sirenen hen probeerde te lokken. Het wekte wel op onze lachspieren, maar ze was verplicht om aanstalten te maken voor een tweede strandwandeling deze ochtend. Getuige van de g.v.d.'s stond dat niet gepland. De rest van de dag rust gehouden om s'avonds in Vlissingen goed voor de dag te komen. De wedstrijd in Vlissingen, de Boulevardloop. Het is weer eens wat anders, maar je komt toch veel bekenden tegen. Geen idee waar ik sta in dit veld, maar na de start zal ik daar wel achterkomen, had ik het idee geopperd. Nog altijd warm weer, ondanks dat er vlak naast het open water gelopen wordt. De afstand, 7.3km of daaromtrend, daar kon ik niks mee. Hoe hard zal ik starten en kan ik dát tempo dan houden? Gewoon proberen, dat had ik dan gedaan bij de eerste groep die zich al snel afzonderde van de rest. Maar voor mij werd het al snel duidelijk, dat dit tempo te hoog lag. Kwam nog bij, dat ik mijn startpositie slecht had gekozen, dus moest ik nog een vermoeiende inhaalrace beginnen om bij deze groep aan te sluiten. Liet ik mij dan inhalen door de tweede groep, waarvan het tempo mij beter lag, weliswaar nog hoog, maar reëel. De zwaarte van het weer lag er wel bovenop, mijn keel brandde gewoon van de warme wind. Dit ging uiteindelijk wel over, naargelang de wedstrijd vorderde. Er moest 4x langs de boulevard gelopen worden, telkens met een keerpunt. Het zijn deze keerpunten die ook afbraak doen aan een vasthoudend tempo. Telkens weer opnieuw opstarten. We konden als groep mooi bij elkaar blijven, en het was te verwachten, dat na het laatste keerpunt er een aanval zal komen. Maar van wie? Niet van mij, ik vertrouwde op mijn eindsprint. Dus ik had geen behoefte om mijn troeven nu al te verspelen. Ja , als er iemand zou gaan, dan ga ik mee. Het was Theo Rabout die ging, na nog ongeveer een kilometer nog te moeten afleggen. Ik ging mee, wat de rest deed weet ik niet. Uiteindelijk sloot iedereen weer aan, omdat Theo ook niet alles wilde verspelen, het was al zwaar genoeg. Toch zette Theo weer een aanval in, om nu met dit tempo naar de streep te gaan. Ik ga mee, maar begin me nu wel zorgen te maken over mijn eindsprint. Dat is wat me nog duidelijk bijstaat. Het klinkt vreemd, maar de rest is een beetje een waas, het ging allemaal te snel. Ik heb een versnelling ingezet, maar ik weet niet op welk moment. Dit was nog geen sprint, volgens mij. Ik heb een sprint ingezet, toen ik merkte dat Theo weer terug kwam. Ik was nu dicht genoeg bij de finish om alles te geven. Maar ik stopte te vroeg!! Ik weet niet wat of hoe, Carla zou ook geroepen hebben, dat ik er nog niet was. En inderdaad, de streep lag nog een twintig meter verder. Nu vind ik Theo een hele sympathieke gast, maar om hem nou eerder over de finish te laten gaan, dat zit er nou net niet in bij mij. Dus kei- en keihard terug aanzetten, en dat deed zeer!!!! Maar met resultaat, als eerste van ons groepje over de finish. Het bleek, dat Theo en ik de enige waren voor deze eindsprint. Maar!.. ik!.. was!.. totaal!.. kapot!!!... Heb toen ik over de finish was nog een meter of 100 doorgewandeld, gewoon de beweging blijven houden, omdat ik dacht, dat als ik nu stilval, me niet meer zou kunnen bewegen. Vreselijk. Heerlijk. Eerste bij de 35+, had ik ook geweest zonder die idiote eindsprint. Hoewel Wim van Sparretak ook in onze groep zat en ook uitkomt bij de 35+ Verder in de uitslag nog meerdere zeeuws-vlamingen. Ook Pascal van Troost, de snelste deze avond tel ik hierbij mee. Van oorsprong is hij van Sluiskil. Met Eric Goossen, witte keniaan Maarten v. Goethem, Sandra de Block, Marlon Roels en natuurlijk Theo Rabout hadden we een bescheiden, maar mooie afvaardiging van onder de
Westerschelde.
uitslag boulevardloop
Topprestatie weer Edwin, in zo'n sterke bezetting 5e worden! En voor Theo Rabout, dat is niet niks. Op naar de volgende wedstrijden.
BeantwoordenVerwijderen