Niet voor mij, dus...

De brief die in de brievenbus zat, was die van de 20 km van Brussel, bestemd voor Carla.
Omdat ze vorig jaar deze wedstrijd had gelopen, krijgt ze dit jaar een nummer en startvak toegewezen.
Ik had me vorig jaar wel ingeschreven, maar de Roparun viel in hetzelfde weekend.
We hadden met ons Cegelec-team wel het snelste de ruim 530km van Parijs naar Rotterdam afgelegd, er waren meer dan 200 teams.
Dat was zeker de moeite waard, maar dat ik niet kon meedoen in Brussel deed wel wat pijn.
Zeker omdat ik zou starten met borstnummer 160, wat betekent dat ik mocht starten in het elite-startvak.
Ik zal toch proberen een laag startnummer te krijgen, daarvoor kan je een tijd van een gelijkwaardige wedstrijd aangeven, volgens de website.

Eerst nog wat andere dingetjes, zaterdag hobbelen in Hulst op de linie en 15maart Den Haag Fortis CPC halve marathon.

Uitblazen

Vandaag een rustdag, heerlijk. Maandag alleen maar wat uitgelopen, 40 minuten op een rustig tempo
Veel meer zat er ook niet in, beginnen de jaren toch te tellen?
Nog niet zo lang geleden liep ik toch nog 2 wedstrijden in één weekend.
Even iets rechtzetten over het koffieleuten in het vorige stukje, ik moet toegeven dat ik ook bijna in de verleiding kwam een gesprek aan te gaan!
Op een gegeven moment liep ik samen op met een boomlange vent die mij terzijde bekeek en vroeg of ik Edwin heet.
Ik kon niet anders dan bevestigend antwoorden.
Daarop vroeg ik, of hij dan Ronnie heette, we kennen elkaar niet, maar we wisten allebei dat we daar die dag de wedstrijd zouden lopen (heeft met verschillende weblogs te maken, heel ingewikkeld allemaal).
Wel leuk elkaar dan tegen te komen, maar veel meer hadden we elkaar op dat moment niet te zeggen.
Omdat we allebei ons best deden om het verlorene van de slechte start goed te maken.
Maar Ronnie ging hard, ik geef toe, ik gaf mezelf geen 5 cent om hem lang te kunnen volgen.
Maar ik blijf een diesel, en na een kilometertje of 8 had ik mijn draai te pakken, stond als het ware op bedrijfstemperatuur en kreeg weer wat vat op mezelf.

Vorige jaren kwam ik dan nog op het podium als 2de en 3de, maar nu waren er alleen voor de senioren een 1ste, tweede en derde plaats uit te delen.
En verder in elke categorie alleen voor de snelste loper, en daar was ik bij de 40+ wel dichtbij.
Och, we hadden een leuke dag, mooi weer en zijn via de deltawerken huiswaarts gekeerd.
Is toch wel lang, van Burgh naar Zoutelande.

Morgen interval, niet op de baan.

Desondanks....

...een vreselijk slechte start tijdens de 15km bruggenloop in Rotterdam toch een nieuw p.r. gelopen.

Ik was veel te laat in het startvak, zodat er een paar honderd lopers voor mij stonden.

Ik moest mijzelf zigzaggend zien voort te bewegen, ik wilde wel doorlopen.

Af en toe vragend, als er iemand mij te lang voor de voeten liep; 'wat doe je hier vooraan?'.

Ik ga niet naar daar om koffiepraat te verkopen tijdens een wedstrijd, ik wil wel presteren.

Ik kan er nu nog pissig om worden, t'is toch waar zeker!!

Enfin, de eerste 5km gingen dan toch in 17'05", dus er was nog hoop.

Zeker toen ik over de Brienenoord heen was, en bij het 10 km punt zo rond de 34'30" registreerde, zat er toch een mooie tijd in.

Maar die laatste 5km waren lastig met een slingerend parcours en profisorisch aangelegde paadjes.

Jammer dat ik niet vooraan stond, want de eerste in mijn categorie liep slechts een 200 meter voor mij.

Ik kwam wel dichterbij, maar was de ver om hem nog te kunnen passeren.

Maar ja, 11de van 3600 deelnemers (er waren deelnemers zonder chip, worden niet genoteerd,vreemde situatie) en met een netto tijd van 51'31", Hoerrraaaa!!!!

Slappe week

Met Anne van Schuppen naar de finish

Maar hopelijk met een spetterend end.
Morgen mag ik weer tekeer gaan op de 15km in Rotterdam.
Heel de week rustig aan gedaan, ook woensdag op de baan.
Daar heb ik Carla begeleid met haar intervaltraining, ik wilde nog niet voluit gaan vanwege die massage.
Donderdag nog een rustdag, vrijdag heb ik 10x400 gedaan. Ging redelijk, omdat er nogal wat wind zat.
Ik heb ze alle 10 rond de 1'26"gelopen, zoals gepland.
Deze middag nog even een halfuurtje losgelopen, en dan zou ik er klaar voor moeten zijn.
Zondagochtend om 11:00 is de start van een van de mooiste lopen die ik ken.
Dit word voor mij de derde maal dat ik hier loop.
In 2005 liep ik hier 55'38", toen liep ik samen met Anne van Schuppen, iets waar ik nog altijd trots op ben.
In eerste instantie wist ik helemaal niet wie zij was, maar na wat 'googelen', kwam ik er achter dat ze zelfs de Olympische marathon had gelopen.
En als zo iemand je dan bedankt bij de finish.
In 2006 53'14", je ziet, ik ga vooruit.
En in 2007 52'56", een kleine vooruitgang.
Bij alle drie de edities heb ik op het podium gestaan, 2x2de en 1x3de.
En morgen, ik hoop op een nieuwe pr.
Er word mooi weer voorspelt dus de kans zit er in, hoewel ik deze loop zwaarder ervaar dan de 7-heuvelen van Nijmegen.
Laat ik me nou maar eens in mezelf geloven, het is een wedstrijd waar ik naar uitkijk en waar ik voor train.
Soms heb ik weleens de gedachte, zeker in de winter als ik door weer en wind mijn training afrond, 'waar doe ik het voor'.
Voor het gevoel dat ik nu heb, dus.
Om morgen weer aan de start te kunnen staan en 15km lang langs een prachtige route de strijd aanga tegen onbekende concurrenten.
Dat maakt het extra spannend.
Ik ben verslaafd aan dit spelletje!!

Geradbraakt

Omdat ik gisteren bij de sportmasseur ben geweest!
Afgelopen zondag interval in het Clinse bos uitgevoerd, 6x1000 metertjes in 3'45". Mooi werk om dat in een bos uit te voeren.
Maandag 12km gelopen waarbij ik elke km 20 seconden op wedstrijdtempo versnel, afgelegd in 51'30", dus dit ging zeker niet te hard.
Maandagavond had ik een afspraak bij de sportmasseur, ik ging er fit en soepel naar binnen maar kwam gebroken terug buiten.
Zelfs de koppeling van de auto intrappen was lastig, gelukkig ken ik de techniek om over te schakelen zonder koppeling.
De masseur kwam toch het een en ander tegen dat extra aandacht nodig had, ook de slippartij in Koewacht tijdens de wedstrijd had iets meer nagelaten dan verwacht, een kleine spierverekking.
Allemaal niet ernstig, gelukkig, maar moet het nu even rustig doen.
Ook vandaag voel ik nog het resultaat van wrijven en kneden aan bepaalde spiergroepen en kan niet anders doen dan rekken en koelen.
Morgen wat rustig lopen op de baan, daarna weer opstarten.
Deze week is toch een rustige week, want zondag=Rotterdam, Fortis bruggenloop.

Finlandcross

Als toeschouwer en supporter aan de kant gestaan.
Dus ook wat foto's gemaakt.
Helaas zijn ze niet allemaal gelukt, volgende keer beter.

Morgen ga ik zelf nog eens proberen, interval in het Clingse bos. Dit beviel de vorige keer wel goed.

Moppermopper

Pijn in mijn poot, daar word ik niet blijer van.
Ik heb de 15km al overgeslagen, en dat was nou de mooiste training van de week.
Woensdag wel op de baan getraind, 20x200m, en deze gingen wel goed.
Vanwege het koude, vochtige weer ging het iets minder hard, rond de 37 sec per rit.
Nog altijd niks aan de hand, maar deze ochtend toen ik opstond zo'n zeurderige pijn in mijn rechterbeen.
In de loop van de dag is het wel iets verminderd, maar ik wacht nu wel tot zaterdag om weer eens te gaan trainen.
Hopen dat het vlug wegebt, met goed koelen lukt dat wel.
Ik wil er wel staan, in Rotterdam over anderhalve week.

Met de tuindeuren helemaal open, in februari!!

Nieuwe week, nieuwe ronde

Het schema van deze week;

maandag -20km, tempo 13,6km/h.
dinsdag -15km, tempo 14,2km/h.
woensdag - baantraining van Jan, rode training.
donderdag - rust.
vrijdag of
zaterdag -6x1000 in 3'45" met 200m rust.
zondag - 500-1000-1500-1000-500m in 1'40"-3'25"-5'10"-3'25"-1'40" met 400m rust.

Vandaag dus de eerste gehad, 20 km in 1:27'29".
Echt ideaal, dat ik mijn afgelegde afstand direct kan aflezen, zo kan ik eens een weg in gaan waar ik nog nooit geweest ben, als ik maar in de gaten houd, dat ik niet te ver om loop.
En met dit mooie weer is het een lust om door de polder te lopen.
Gisteren niet gelopen, die kleine uitglijder tijdens de wedstrijd zaterdag, zat nog in de weg.
Dan maar fietsen, naar Hulst waar het een tikje druk was in de stad.
Terrassen zaten vol, dus dan maar binnen in een cafe wat gedronken, jaren geleden dat ik daar geweest was.

Deze week geen wedstrijd, ik ga wel naar de Finlandcross, Carla doet mee en ik ga foto's maken.
Over twee weken is het de bruggenloop in Rotterdam, proberen of ik mijn pr op de 15km kan verbeteren.

Het lukt gewoon

Het staat in mijn schema; 'niet verstandig, zo kort op elkaar'.
Om 2 wedstrijden te lopen in een korte tijd, amper 6 dagen.
Ik moet Greet, m'n trainer (of trainster. ik ben er nog niet uit) wel gelijk geven.
Eerst een halve marathon, en nog wel die van Cadzand, en dan 6 dagen later een 14.5km wedstrijd.
Maar ik wilde ze geen van beide overslaan, want die 14.5km is wel in mijn eigen woonplaats.
Dan maar het voornemen om het rustiger aan te doen in Koewacht.
Schitterend weer, gewoon warm zelfs, en een topveld aan de start.
Natuurlijk, als er geld te verdelen valt = broodlopers.
Ik moet wel zeggen, de organisatie heeft zichzelf overtroffen, dit jaar. Alleen de start en finish al, zag er wel heel profesioneel uit, met een boog en al...
De start, keihard weg, omdat op het eind van de straat het smalle bruggetje ligt, waar je achter elkaar overheen moet, om in het bos te komen.
Als je dan wat te ver naar achter staat, kun je op elkaar wachten.
Maar wat een tempo, iedereen dacht er zo over, leek het wel, moeilijk te schatten, maar zeker boven de 20 per uur ging dat eerste stuk.
Ik kon er in ieder geval vlot het bos in, waar het behoorlijk 'sponzig' lag.
300 Meter, het bos weer uit, en dat was het moment mijn eigen tempo op te pakken en samen met Kris van Wiele en Kristof Rul vervolgden wij onze weg.
Het tempo lag redelijk, niet te hoog en we konden om de beurt de kop doen.
Halverwege de eerste ronde moest Kristof er af, lag toch het tempo te hoog voor hem.
Wie had dat enkele jaren geleden kunnen denken, dat ik te snel loop voor Kristof, ik zeker niet!
En dan Kris, die ik verder helemaal niet ken, maar zijn naam werd onderweg zoveel gescandeerd, dat ik zijn naam wel wist, ondertussen.
Zijn prestaties ken ik niet, maar wel dat hij liep te blazen als een stoomloc om bij te blijven.
Kijk, en dan word ik vals, voorbeeld: een bekende stond in zijn tuin hout te zagen toen wij voorbijkwamen, en wat doe ik. ik steek mijn hand op om te groeten en roep een goeiendag naar hem.
Ik weet uit ervaring, dat doet pijn voor degene die zijn best moet doen om bij te blijven, heb ik zelf ondervonden.
Het moest wel uit mijn tenen komen, want ik moest wel behoorlijk aan de bak. Ging mij eigenlijk te hard.

Nog zo'n toer; midden in de polder komt vlak bij ons een buizerd ons tegemoet vliegen, ga ik dat beest uitgebreid bekijken en nakijken, het moment om mijn opponent eens in zijn gezicht te kijken hoe de frank staat, hij heeft het moeilijk, ik ook, pijn in mijn lijf.
Niks laten merken, hopen dat ik hem mentaal heb geknakt.
Na anderhalve ronde krijg ik in de gaten dat de twee die voor mij uitlopen snel dichterbij komen, ze vallen als het ware stil, maar de afstand is wel zo groot tussen mij en hen, dat ik ze niet kan terug pakken,
Maar ik heb wel een richtpunt en dat is fataal voor mijn reisgenoot, want met de versnelling die ik doorvoer, gaat voor hem te hard, en met dit gegeven dat hij niet kan volgen, durf ik het aan nog een schepje diesel er bovenop te gooien.
Ooooh, wat doet alles nu pijn, elke bocht een marteling, en voor degene die het parcours kennen, dat smalle gangetje, 1 km voor de finish moest ik ook nog door.
(Hier ging ik in de eerste ronde al bijna onderuit, een flinke steek in de hamstring maar kon doorlopen zonder gevolgen.)
Het laatste rechte stuk, op het eind even achterom kijken, hij is zo ver weg. De bocht om, eindelijk, de finish en als 7de over de streep, zeer tevreden. Maar het voornemen om het rustig aan te doen, is de mist ingegaan.(spreekwoordelijk, want de zon brandde behoorlijk.)

eindtijd; 50 minuten en 41 seconden én €25 omdat ik de eerste óllander ben én €20 voor de 7de plaats.

HONGER!!!

ze laten het wel merken,

dat ze willen eten.

Voorjaarskriebels? Niet voor mij

Het is mooi weer, goed, maar de winter is nog lang niet voorbij.

Het is tenslotte nog maar februari. Wel geweldig om foto's te maken.

Bovenstaande foto heb ik in het waterwingebied in st. Jansteen gemaakt, het is een weerspiegeling van bomen in het water, waarna ik de foto eenvoudigweg ondersteboven heb gedraaid, leuk effect en goed te zien hoe windstil het is.

Vandaag, zaterdag, wedstrijd in Vars qiu attends, klinkt ver weg, maar het is gewoon Koewacht.

Maar de franse vertaling bekt toch lekkerder, vind ik.

Deze week heb ik het relatief rustig gehouden met trainen, maandag een half uurtje uitgelopen, dinsdag rust, woensdag op de baan met een heel kleine bezetting zonder trainer.

Hebben we de verloren training van de vorige week gedaan, 1200, 1000, 800, 600 en 400meter met 400 meter rust ertussen.

Redelijk doorgelopen, alleen de 400meter heb ik wat sneller afgelegd, in 65 seconden.

Even aanvoelen of de halve nog in de weg zat, maar alles ging (gelukkig) even soepel.

Geen reden om donderdag niet te trainen, dus op naar het bos van Clinge om 6x800 meter met 200 meter rust te trainen.

Is dat mooi werk, om daar deze training uit te voeren, ook omdat het al wat begon te schemeren( de zon ging onder, niet voor mijn ogen), maar dan lijkt het nog harder te gaan.

Smalle paden, plassen waar je omheen moet, boomwortels die boven de grond steken en ondertussen proberen om die 800tjes onder de 3 minuten te lopen.

Is ook gelukt, de snelste in 2'50".

Ik heb er zin in, vanmiddag, op mijn eigen parcours.

Ik heb nu ook het startbewijs van de RTV Rijnmondloop binnen gekregen, 10km tijdens de Rotterdam marathon.

Daar krijg ik de kriebels van in mijn buik als ik zo'n envelop in de brievenbus vind.

Zeeuws kampioen

Bij de 35+ natuurlijk, en ook omdat Niels Koole zich had ingeschreven bij de senioren.
Met zijn 36 jaren is hij uiteindelijk ook een 'master'.
Maar dan Sjaak, 50+ en gaan als een speer, ik kon hem in ieder geval deze keer niet voorblijven, laat staan bij hem blijven.
Natuurlijk ben ik supertevreden met mijn 7de plaats, en met mijn 1 uur en 17 minuten zat ik nog niet zo ver van mijn p.r. op de halve.
Op dergelijk terrein mag ik dan toch meer dan tevreden zijn, een lach kon er wel vanaf toen ik bij de finish de klok zag, die nog onder de 1h17 aangaf.
Wel vreesde ik de laatste kilometers, bang dat ik dan de klap zou krijgen.
Ik was helemaal kapot, maar toch kon ik een redelijk tempo aanhouden, die lange, snelle, duurlopen werpen zijn vruchten af.
Ook kon ik een paar gerenomeerde lopers achter mij houden, tot mijn verassing.
De start ging wel verschrikkelijk hard, ik dacht dat ik in 17min05 de eerste 5km had afgelegd, ik zag deze tijd toch op de klok toen we daar voorbij kwamen en de 5km lopers finishten.
Het hoge water was er niet, dank zij de landwind, die er wel voor zorgde dat je zowel bij het doorgaan èn op de terugweg last had van een stevige, koude bries.
Vanaf het keerpunt, na de beruchte zandbak (heerlijk) moest ik verder alleen doen, want daar kregen Niels Koole en Sjaak als het ware vleugels, waarna ze alleen maar op me uitliepen.
Wat ik nog kon doen, was mijn positie vasthouden, en een blik achterom leerde me, dat ik niet moest verzwakken.
Toch bij Cadzand aangekomen, moest ik mij geen zorgen meer maken, het gat was alleen maar groter geworden.
Ook stond er nogal wat publiek op de duinen en die maken de laatste meters een stuk lichter.
Een heerlijke wedstrijd die er voor gezorgd heeft, dat ik zelf een stuk zekerder geworden ben over deze te lopen afstand, dat het voor mij mogelijk is om met een gemiddelde van 16.5km/h een (zware) halve marathon te volbrengen. HOERA!!!

ps: nog zeelandsport gezien, deze avond?
wat kunnen die hondjes lopen,hé!!

uitslag van de loop, klik http://www.avdewielingen.nl/hm_cadzand/hm3f08.htm

Koud

Momenteel is het 7.00h en het is 0 graden, nu nog hagel en sneeuw en we zijn klaar voor de halve marathon van Cadzand.
Het water staat hoog ten tijde van de start om 11h30, dus alle ingredienten voor een zware loop zijn bijna aanwezig.

Of ik daar op hoop?
Ach, het hoort er bij, bij deze loop, en iedereen moet er doorheen.
Trouwens, je kunt je er beter bij verwarmen dan naar een caranavalsstoet te gaan staan kijken.
De voorberijdingen zijn in volle gang, veel drinken en een goed ontbijt, ik ben er liever op tijd bij dan dat ik er straks tijdens het lopen last van heb.
Het anti-oxydanten gehalte is gisterenavond op pijl gebracht middels Frankrijks no1 export product.
Nou nog al mijn spullen bij mekaar scharten en dan ben ik er wel klaar voor, denk ik.
Weinig tot nagenoeg niet getraind deze week, alleen maandag was heftig.
Woensdag op de baan zomaar wat doelloos rondjes gelopen, de baan was te glad, dus heel de club trainde buitengaats en aangezien ik op mijn nieuwe schoenen liep, had ik geen zin deze al vuil te maken.

Nee, ik wou nog een beetje voorzichtig zijn, ik voelde nog wel iets van die maandagavond-stunt.
Is niet tijdens de training gebeurt, hoor.
Waren wat misverstanden over, nee, het is teveel gevraagd om eerst duurloopinterval te trainen en om dan de avond af te sluiten met kamasu........