dinsdag 7 oktober 2014

Nog maar eens meegenomen...

Geen voorinschrijving, simpelweg omdat ik dáármee te laat was. Aan de andere kant vond ik dat nu ook wel eens fijn, kon ik nog tot het laatste moment beslissen wel of niet van start te gaan bij de Bredase Singelloop. Voor een paar euro extra valt er op de dag zelf ook nog in te schrijven, komt dat nog tegen bij dergelijke evenementen. Te starten valt of staat met de weersomstandigheden, ik hoef nu niet zonodig 21km lang in weer, wind en ontij te vertoeven. Maar de omstandigheden in het Zeelandmarathon weekend waren allerminst onaardig te noemen. Heb me nog eraan gewaagd enkele uren in de Walcherse duinen door te brengen op zaterdagmiddag om toch nog wat van de marathon mee te maken. Heus, dat het zou gaan kriebelen mij nog eens te wagen aan een dergelijke afstand kon gereduceerd worden tot ver onder het nulpunt. Zeker als ik al die afgeleefde kopjes het revue zag passeren. Wat doen ze zichzelf toch aan dit vrijwillig te ondergaan!!
Ik heb niet het gehele leger van deelnemers afgewacht, ik kreeg toch wat wroeging naar mijzelf toe met het oog dat ik zelf de volgende dag uitgerust en fris aan de start wil verschijnen. Dat vuurtje was ondertussen wel flink aangewakkerd, ik ga zeker de halve marathon lopen in Breda!

Traditiegetrouw rijdt er ieder jaar een bus op deze dag richting de Singelloop, georganiseerd door de personeelsvereniging van de Gargill Sas van gent, zoniet dit jaar wegens te weinig animo. Ik had mezelf ook niet opgegeven, Carla en ik hadden besloten de avond na de loop wat langer in Breda te verblijven. Dus op eigen vervoer op tijd vertrokken, om nog aan de na-inschrijving te voldoen. Carla liep de 5 km die voor haar om 11h30 startte, een half uur na de eerste start van deze afstand. Kun je nagaan het aantal deelnemers op de loop! Daarna in afwachting van mijn 21 km die pas om 14h00 zou plaatsvinden. Het een en ander was wel lastiger geworden aangaande het terrein betreden van de KMA. Redelijk verscherpte bewaking vanwege de IS dreiging is dan wel een normale gaan van zaken, zonder ID werd de slagboom niet gepasseerd. Had er wel aan gedacht, dus dát was geen probleem. Mijn sporttas alvast binnengebracht om daarna het centrum in te gaan en het wedstrijdverloop te volgen. Had ik wel een probleem terug het KMA binnen te gaan. Men vond het verdacht dat ik geen sportkleding bij me had, ondanks dat ik mijn startnummer samen met mijn ID bij me had. Als ik kwaad van zin had, dan zou ik er toch wel zorgen dat ik zover mogelijk in orde zou zijn. Dat ik mij nu verdacht maak door opvallend geen spullen bij te hebben maakt mij nu toch helemaal niet verdacht? Maar zover drong dit bij dat gefrustreerd konijn niet door, totdat één van de andere mensen mij wel herkende dat ik inderdaad al binnen was geweest, in het bezit van de voor een te uit te voeren hardloopwedstrijd broodnodige uitrusting.
Mij verder rustig gehouden in de warme sportzaal totdat het ook eens tijd was me naar de start te begeven. Na een warming-up die geen naam mag hebben ging ik dan ook maar eens een startvak in. Ik was van plan vooraan te starten, maar daar bleek ik niet het goede startnummer voor te hebben. Dat werd mij bewust gemaakt door één van de parkopzichters (of hoe die ook genoemd worden) en me verwees naar het vak achter me. "Deze mensen hier lopen voor een goede tijd'', was zijn argument. Ik keek zo eens rond me en had nou niet het idee dat ik er nu minder afgetraind uitzag dan wat er in dit vak te zien was. Zelfs wat redelijk rond de buikstreek gevulde individuen die het schouwspel kleur gaven, maar waarvan ik niet de verwachting had dat ik deze brave lieden een strobreed in de weg zou leggen. "Och, ik kom hier voor een goede 1h14, dus ben ik op tijd weer weg", was mijn tegenverklaring (een beetje overdrijving mag, vond ikzelf).            
"Ooo....", kreeg ik terug en weg was hij. Voor mij was dat niet meer dan een vrijwaring om me toch hier te positioneren.
Klokslag 14h00, met een kanonslag waren we weg en natuurlijk kon ik me niet snel genoeg uit de voeten maken. Had me nog verder moeten opstellen, want de hoeveelheid lopers die ik zowat op de hielen zou springen waren talloos. Dan maar even later mijn inhaalslag maken, en met een eerste kilometer in 3'30 die mij niet kon verblijden. Had wat rapper willen gaan, maar vooruit, het is nog lang om wat goed te maken. Voor het eerst werd er nu tegen die richting in gelopen ten opzichte van vorige editie's. Dit had te maken met de ruimte bij de finish waarbij de opvang uiteindelijk te klein bleek te worden met het toenemen van deelnemers. Nu was daar veel meer plaats voor voorzien, maar met gevolg van een totaal nieuw parcours als je hier voor de 8ste keer deelneemt. Wel verfrissend, zo eens wat anders...
Kilometer 5, alweer een afknapper van 17'54''. Wat gebeurt er toch, ik heb het gevoel dat ik vlieg en dan toch die tegenvallende tussentijden. Is dat die lichamelijke aftakeling dat aanspraak maakt op mijn prestaties? Maar waarom denk ik dan dat ik wel veel sneller ga dan wat de werkelijkheid te bieden heeft? Zal ik nog zot worden ook zeker?
'Ende de boer, hey ploegde voorts' eeuwenoud gezegde en van toepassing op mezelf. Gelukkig liep ik nu eens niet alleen, vroeg me wel af hoelang ik het tempo zou vasthouden want de 10 kilometer gepasseerd onder de 36 minuten viel nu ook niet tegen. Het zijn ook al die bochten en ongelijke klinkers die de ronde wel wat zwaarder maken. Stond er ook nog wat wind die te pas en te onpas tegen zat, de temperatuur daarentegen was ideaal met zo'n 16 graden.
Kilometer 15 in 54 minuten, ik weet niet zo goed wat ik daarvan moet denken. De klad komt er wat in en ik realiseer dat ik de laatste tijd eigenlijk wat te weinig kilometers heb gemaakt. Wat gebeurt er na een uur lopen? Voordat ik zover ben, kom ik alleen te lopen, beide medevluchters heb ik tot mijn spijt moeten laten gaan en het is nu af en toe alleen opboksen op vooral een heel eind rechte baan waarbij de wind recht op de kop staat. Gelukkig kan ik het verlies beperken en met nog altijd kilometers rond 3'42 blijf ik nog aardig rond draaien. Voordeel van alleen te lopen, ik kom dan ook totaal solo op de finish aangelopen en mijn hemel, wat een massa volk in de smalle straatjes van het Bredase centrum. Dat applaus en aanmoedigingen zijn alleen voor mij, ben in staat terug te groeten wat nog meer respons teweeg brengt. Wat is dit mooi!!!
Mijn eindtijd van 1 uur 17 minuten en 21 seconden over mijn gemeten 21,3km maken mij zeer tevreden. Ik moet realistisch zijn, en het is pas sinds de laatste jaren dat ik hier ruim onder 1h20 loop. Zelfs toen ik PR op PR liep kreeg ik dit nooit voor elkaar. Mijn eerste deelname hier precies 11 jaar geleden had ik zelfs 1u28'29'' nodig.
Dus samengevat kan ik stellen dat ik zelf niet helemaal begrijp dat dit me nog wel lukt en mag ik mezelf gelukkig prijzen met deze resultaten. Keerzijde, de M45 is nu wel heel zwaar geworden met kleppers als Patrick Kwist en Pip Tesselaar. Vorig jaar nog derde in mijn categorie, nu pas de zesde plaats. Vrees dat de schouw daarbij niet lang zal roken.
Op naar de volgende, 10 kilometer in Etten-Leur

maandag 6 oktober 2014

Zeeland Marathon 2014

 Klik op een foto, dat kijkt wat gemakkelijker!