Dat moet wel, want het is niet zo dat ik bewust langzamer ga lopen bij een wedstrijd.
De laatste wedstrijden is het 'janken met de pet op'. Goddomme, wat gaan die partijen slecht. De intervaltrainingen gaan als een speer, de duurlopen als een trein. En dan kom ik nog thuis met zulke povere resultaten. Ik had mezelf wel een stuk sneller ingeschat, en gehoopt, dan die 34'45'' op een 10k. Ik krijg het niet voor elkaar, nu weer een luttele seconden sneller dan twee jaar geleden op dezelfde ronde. En dat terwijl de omstandigheden in Zuidzande niet ideaal, maar wel goed waren. De rek is er uit, ik moet dit onder ogen zien. De start ging wel gemeen hard, met Rutger Veerman, Matti Buysse en nog een derde persoon (campinggast, naam mij niet bekend). Dat viel al tegen niet mee te kunnen gaan, en heb ze moeten laten gaan. Er ontstond een gat van zo'n 100 meter waar het dan bij bleef. Op het laatst van de eerste ronde was het gat al wat minder groot. Twee lopers vielen af, en ik had nu Rutger nog als richtpunt. Ik kon toch nog wat naderen, zover viel het nog niet tegen. Maar bij doorkomst van de tweede ronde was voor mij duidelijk dat er geen goede tijd in zou zitten. Ik wou ook niet echt langzamer gaan lopen, niet dat er dreiging was vanuit de achterhoede. Tenminste, volgens huisspeaker Fred had ik nog wel tijd over. Met het wegvallen van Rutger was er dan Theo Rabout nog die 'voor' fietste. Kon ik hem nog volgen, en de andere lopers die ik dubbelde zijn ook altijd weer richtpunten. In de laatste ronde, vlak voordat ik het dorp inliep passeerde ik Theo, bij wie ik toendertijd begonnen ben om echt te trainen voor het lopen. Hij riep me na dat Carla vlak voor ons liep, en dat ik haar misschien nog kon inhalen vóór de finish. Enja, daar liep ze, maar wel nog een endje van mij weg. Of ik dat ging redden met nog een paar 100 meter te gaan? Wel proberen, dus aanzetten. Maar ze ging de laatste bocht al om, en dan is het maar 100 meter meer. In die bocht werd Carla dan ook al gewaarschuwd dat de eerste van de langste afstand (ik dus) ook al in aantocht was. Dus gaf ze gas bij. Ik kwam de bocht om, Carla moest ook nog meters afleggen. Ik zet het op een sprint, maar Fred gooide roet in het eten door Carla te supporteren. Ik zet nog meer aan, maar kwam vijf meter te kort om Carla nog te passeren. Enfin, het publiek kon het wel waarderen, was wel een leuke actie.
Maar die gelopen tijd van mij, dat valt tegen, gemiddelde van 17,2 per uur!! Als deze trend zich voortzet, alsmaar langzamer worden bij wedstrijden, dan gaat mijn zin over. Tuurlijk, ik ben geen 20 meer, maar ik vind het nu nog wat te vroeg om al af te takelen, op mijn 41ste. Ik hoop, en hoopte, om toch nog wat leuke tijden neer te zetten. Lukt dit niet meer, dan zal het lopen op een lager niveau worden gezet. En anders moet ik toch maar eens gaan denken aan mijn deelname aan de kust marathon. Daar hoef je geen 17 per uur te lopen.
Mag wel, maar dan zou ik wel béééééregoed zijn!!!