Er zijn zo van die dagen, verplichtingen en gedoe, je tegen heug en meug volvreten en de hele dag binnen door brengen. Altijd vallen die dagen, twee in totaal, op het eind van het jaar en noemt Kerstmis. Twee regels, en het is misschien duidelijk dat ik het niet helemaal op heb met dergelijke uitspattingen. Och ja, en hoera...want dit zijn wel 2 vrije dagen, zomaar voor niks. Maar wat heb ik daar aan, als deze dagen vallen op het moment dat ik normaal gesproken toch al vrij ben. Voor mij was het dus een weekend zoals ik deze gewoonlijk beleef. Geen spektakulaire uitspattingen van vreet en zuip festijnen.
Met wel een kleine aanpassing op maandag (2de Kerstdag dus), niet gepland, maar wel het plan opgesteld nog eens te lopen aan de overkant. De Kerstloop in Vlissingen, dat was lang geleden voor mij. De laatste editie was in 2007, toen nog op het oude parcours. Nu was er een nieuwe startlocatie, met uiteraard een nieuwe ronde. Het was de moeite, wat een boel lopers. Met 433 lopers voor de 9km en 137 deelnemers voor de 4700 meter kun je spreken van een flinke opkomst. Vanwege de vele inschrijvingen werd de start een kwartier uitgesteld om dan om 11:15 te worden weg gestuurd. Ik stond vooraan, en de wel heel bedeesde start viel me direct op. Dat was in Stekene anders. Maar waarom zou ik dan wel als een bezetene tekeer gaan, ik kijk liever de kat uit de boom. Uiteindelijk werd het tempo opgevoerd en met een klein rondje door Dishoek gingen we de duinen over richting strand, waar ikzelf als eerste het zand betrad. Ik gaf mezelf geen kans op een overwinning, daar was ik ook niet vanuit gegaan, maar toch kon ik nog redelijk volgen in de kopgroep. Dat er af en toe een gaatje viel, vooral tijdens het passeren van de golfbrekers, dat spreekt wel vanzelf. Ik had wel de fout gemaakt de sleutel van mijn auto in mijn hand te houden. Daardoor kon ik niet op mijn gebruikelijke manier (beide handen bovenop de palen en mezelf zo afzetten) deze rotdingen passeren, zodat ik af en toe als een bal in een flipperkast heen en weer werd gekaatst. Tja, rustig deze dingen passeren zat er niet in, die andere jongens liepen hard en ik wil niet teveel toegeven. Voor mij liepen Bryan de Kraker, Erwin Harmes en Huub van Noorden. Ondertussen kwam ook Michel Schrier mij voorbij zodat ik op een vijfde plaats over het strand liep. 'Niet slecht', vond ik zelf, 'maar wel volhouden dan'. Toch kon ik op het strand me terug vechten tot een 4de plaats, Huub v. Noorden achter me latend. Deze zou later uitstappen. Van het strand af op het verharde en ik kreeg het voor mekaar weer aansluiting te krijgen bij voornoemde lopers. Eventjes de weg kwijt bij het passeren van de Vlissingse boulevard bij het terug keren richting de finish. Maar uiteindelijk kwamen we toch weer op het goede pad na een metertje of 100. Het tempo viel behoorlijk in en ik vroeg me af of ik misschien een demarrage zou openen. Dat was nog veel te vroeg in de strijd, en gelukkig was ik wijs genoeg dit zo te laten. Bij het verlaten van het Nollebos, weer op het verharde terecht gekomen waar het tempo ook weer werd opgevoerd door de Kraker en Schrier. Harmes en ikzelf moesten antwoord schuldig blijven en zagen het gat groter worden. Ik liep achter Erwin, had geen idee van hoever, maar besloot toch te versnellen. Erwin ging even mee, maar moest toch lossen. Omdat ik een goed gevoel had dit te kunnen blijven volhouden, kon ik toch weer wat van het verschil tussen mij en de twee koplopers voor mij afsnoepen. Het voordeel was ook, dat er nu meer volk op het pad liep (de lopers van de korte afstand). Zodoende kon ik mij enigzins verbergen, want ik had wel in de gaten dat er regelmatig gecontroleerd werd door allebei de lopers. Misschien...is er een kans? Helaas, duidelijk werd het voor mij dat die twee in een onderlinge strijd waren verwikkeld, met als neveneffect, het versnellen van hun pas. Ik had dus te strijden voor mijn derde plaats en had dus ook op te letten op een terugkeer van Harmes. Dit gebeurde niet, en op 13 seconden van de winnaar kwam ik over de streep.
Natuurlijk, hier kan ik heel tevreden op terug kijken, een mooie wedstrijd op een schitterend parcours. En totaal voor mij onverwacht, een derde plaats op een toch wel vrij sterk veld. Nu ben ik wel zo reëel te beseffen dat sommige lopers niet op hun sterkst waren op deze dag. Maar wat blijft, is voor mij een hele mooie uitslag, eentje om goed te bewaren.
maandag 26 december 2011
zondag 18 december 2011
Wederopstanding
Alle twijfels ten spijt, heb ik toch maar besloten te starten in Stekene. Gelukkig wel, want wat werd het een mooie loop. Niet zo'n grote opkomst als voorgaande jaren, maar wel redelijk snelle mannen aan de start. Nog voor de eerste buien zich aanmelden, na een volledig droog gebleven namiddag, konden we om 16h van start. Ik was mee met de eerste groep, één man was al gevlogen die ik herkende van de onlangs gelopen halve marathon in Etten-Leur. Daarmee moest ik mezelf niet meten, hij is te snel. Kon ik alleen mijn best doen zo goed mogelijk te lopen, voor de winst was ik hier toch al niet aanwezig. Dat wist ik al op voorhand, meegaan met degene van mijn formaat, of liever nog een maatje te groot waaraan ik me aan kan vastklampen. De eerste kilometer in 3'15, dat is natuurlijk niet overweldigend. Maar aangezien ik nog altijd in een groep liep met o.a. Jordi v. Guyse en Mark Papanikitas, was dit misschien het uiterste wat er op dat moment voor mij te halen was. Lopen in deze temperatuur, niet voor mij...
Ik kwam toch alleen te lopen, werd uiteindelijk bijgehaald door Chris Verbeek en Jeroen Fiers. Bleef nog even hangen maar moest toch lossen. Toch liepen beide lopers niet snel uit en kreeg zowat het gevoel me te herpakken. Ik begon iets gemakkelijker te lopen, na een half uur onderweg. Mark Papanikitas kwam in beeld, ik kwam naast hem te lopen. Het speet hem het gat naar Chris en Jeroen niet dicht te kunnen lopen. 'We lopen allemaal onze eigen race, laat ze maar gaan', antwoordde ik hem. Ik liep net vóór Mark een scherpe bocht in, na die bocht zette ik gelijk aan die niet beantwoord werd. Dat schepte moed om door te gaan. Ik liep ondertussen de derde ronde en voelde me sterk genoeg eventueel een aanval in te zetten op de beide lopers voor me. Maar het was nog ver te gaan en wachtte nog even af. Stond daar opeens een kerel met een bord waarop stond dat er nog maar één kilometer te lopen was. Ik hoorde hem zeggen tegen een toeschouwer, dat deze loper (ik dus) hier straks niet meer zou passeren. Was hij nou mis? We liepen ondertussen al flink wat achterblijvers te dubbelen, maar ga ik nou al richting finish? Er waren toch 4 ronden te lopen? Ik had het volledig mis, toen ik mijn tijd zag op mijn horloge werd ik wakker. Natuurlijk, ik liep nu ondertussen in de 37 minuten, dus nóg een extra ronde zou betekenen dat ik wel erg traag de 12km zou afsluiten. En echt waar, ik vond zelf dat ik best wel snel vooruit kwam! Ondertussen had Chris al eens gepolsd hoe groot zijn voorsprong voorstelde tegenover mij. Niet groot genoeg, bleek hij te bedenken, en zette een versnelling in. Ik had nog geen haast, ik vond de afstand nog wat te lang om een versnelling te forceren. Ik zat nog ontzettend fit, heb me misschien teveel gespaard met de gedachte nóg een ronde te moeten lopen. Ik was wel zeker van plan een sprint in te zetten, als de tijd daar is. De laatste 180 graden draai, nu is het een paar 100 meter naar de finish. Nog even wachten, nog even...nog even...en nu!!
Chris heeft het in de gaten, begint ook aan de sprint en gaat links om bij een groepje achterblijvers. Ik passeer rechts, nog meer versnellend. Ik ga Chris voorbij en blijf doorgaan, controlerend op een tegenaanval die er niet meer kwam en ga over de finish in 41'06'' en een 7de plaats, twee seconden te kort om nóg een plaats op te schuiven. Had ik maar eerder moeten aanvallen! Oooh, wat een heerlijke strijd en om zo af te sluiten, dat smaakt naar méér. Want de laatste tijd zat de klad er wat in. Met twee trainingen per week kom je niet ver, ik heb gemerkt dat de snelheid er als eerste aan moet geloven. Een duurloop van 20km is geen probleem, maar om dit in een hoog tempo uit te voeren zal ik toch weer serieus moeten opstarten. Edoch, om namen als Chris Verbeeck en Mark Papanikitas ná mij op de uitslaglijst te lezen, doet me groeien....
Volledige 12km uitslag
Ik kwam toch alleen te lopen, werd uiteindelijk bijgehaald door Chris Verbeek en Jeroen Fiers. Bleef nog even hangen maar moest toch lossen. Toch liepen beide lopers niet snel uit en kreeg zowat het gevoel me te herpakken. Ik begon iets gemakkelijker te lopen, na een half uur onderweg. Mark Papanikitas kwam in beeld, ik kwam naast hem te lopen. Het speet hem het gat naar Chris en Jeroen niet dicht te kunnen lopen. 'We lopen allemaal onze eigen race, laat ze maar gaan', antwoordde ik hem. Ik liep net vóór Mark een scherpe bocht in, na die bocht zette ik gelijk aan die niet beantwoord werd. Dat schepte moed om door te gaan. Ik liep ondertussen de derde ronde en voelde me sterk genoeg eventueel een aanval in te zetten op de beide lopers voor me. Maar het was nog ver te gaan en wachtte nog even af. Stond daar opeens een kerel met een bord waarop stond dat er nog maar één kilometer te lopen was. Ik hoorde hem zeggen tegen een toeschouwer, dat deze loper (ik dus) hier straks niet meer zou passeren. Was hij nou mis? We liepen ondertussen al flink wat achterblijvers te dubbelen, maar ga ik nou al richting finish? Er waren toch 4 ronden te lopen? Ik had het volledig mis, toen ik mijn tijd zag op mijn horloge werd ik wakker. Natuurlijk, ik liep nu ondertussen in de 37 minuten, dus nóg een extra ronde zou betekenen dat ik wel erg traag de 12km zou afsluiten. En echt waar, ik vond zelf dat ik best wel snel vooruit kwam! Ondertussen had Chris al eens gepolsd hoe groot zijn voorsprong voorstelde tegenover mij. Niet groot genoeg, bleek hij te bedenken, en zette een versnelling in. Ik had nog geen haast, ik vond de afstand nog wat te lang om een versnelling te forceren. Ik zat nog ontzettend fit, heb me misschien teveel gespaard met de gedachte nóg een ronde te moeten lopen. Ik was wel zeker van plan een sprint in te zetten, als de tijd daar is. De laatste 180 graden draai, nu is het een paar 100 meter naar de finish. Nog even wachten, nog even...nog even...en nu!!
Chris heeft het in de gaten, begint ook aan de sprint en gaat links om bij een groepje achterblijvers. Ik passeer rechts, nog meer versnellend. Ik ga Chris voorbij en blijf doorgaan, controlerend op een tegenaanval die er niet meer kwam en ga over de finish in 41'06'' en een 7de plaats, twee seconden te kort om nóg een plaats op te schuiven. Had ik maar eerder moeten aanvallen! Oooh, wat een heerlijke strijd en om zo af te sluiten, dat smaakt naar méér. Want de laatste tijd zat de klad er wat in. Met twee trainingen per week kom je niet ver, ik heb gemerkt dat de snelheid er als eerste aan moet geloven. Een duurloop van 20km is geen probleem, maar om dit in een hoog tempo uit te voeren zal ik toch weer serieus moeten opstarten. Edoch, om namen als Chris Verbeeck en Mark Papanikitas ná mij op de uitslaglijst te lezen, doet me groeien....
Volledige 12km uitslag
donderdag 15 december 2011
Nog altijd...twijfel
Dit jaar zal uiteindelijk de Stekense Kerstloop doorgang vinden. Het zal wel heel raar moeten lopen wil deze wedstrijd vanwege sneeuwval en gladheid geen doorgang kunnen vinden, want zondag is het de dag. De twee voorgaande jaren is deze loop gecanceld vanwege winterse omstandigheden. Deze loop staat allang op mijn lijst te lopen wedstrijden, dus zal ik er zijn (was het plan).
Ik heb de website bezocht van de organisatie van de loop, en enige informatie ingewonnen. Een groot en sterk deelnemersveld, maar daar was ik al mee bekend. De tijdregistratie per chip vind ik wel verrassend, dat zie je niet dikwijls bij een niet al te grote wedstrijd. Maar aangezien naar verwachting meer dan 400 deelnemers van start gaan bij alleen al de langste afstand, is dit geen overbodige luxe. Deze 12km worden verlopen in 4 rondjes, dus houdt dan maar eens met de hand de tijden bij van de finishers. Ik ben wel verbaasd over het feit dat hoe langere afstand je loopt, hoe meer je betaald aan inschrijfgeld. Dat begint bij €3,00 voor 1km, tot maar liefst €9,00 voor de 12km! Ik begrijp deze redenering niet helemaal, waarom deze koersstijging bij toename van de te lopen meters? Ik heb opeens toch veel minder zin om hier aan mee te werken, ondanks dat het toch een mooie wedstrijd zal zijn. Natuurlijk maak ik geen schijn van kans hier in de prijzen te lopen, als er al sprake is van prijzengeld of wat dan ook. Lijkt me niet onwaarschijnlijk, want van heinde en verre komen hier sterke lopers de wedstrijd aanvoeren. Ik heb hier niks op tegen, heb mezelf ook al in de geldprijzen gelopen. Dus heb ik daar niks op aan te merken, maar om dan een hoog inschrijfbedrag te moeten geven om de snelste lopers te begunstigen, daar heb ik wat moeite mee.
Nee, ik begrijp deze opzet niet goed, en ik twijfel sterk om dan maar misschien in Breskens te starten. Heb ik er €9,00 voor over om in of achter een sterk veld te lopen? Die verleiding is toch ook heel groot, want laten we eerlijk zijn, de ambiance in deze Stekense loop is enorm!
Ik heb de website bezocht van de organisatie van de loop, en enige informatie ingewonnen. Een groot en sterk deelnemersveld, maar daar was ik al mee bekend. De tijdregistratie per chip vind ik wel verrassend, dat zie je niet dikwijls bij een niet al te grote wedstrijd. Maar aangezien naar verwachting meer dan 400 deelnemers van start gaan bij alleen al de langste afstand, is dit geen overbodige luxe. Deze 12km worden verlopen in 4 rondjes, dus houdt dan maar eens met de hand de tijden bij van de finishers. Ik ben wel verbaasd over het feit dat hoe langere afstand je loopt, hoe meer je betaald aan inschrijfgeld. Dat begint bij €3,00 voor 1km, tot maar liefst €9,00 voor de 12km! Ik begrijp deze redenering niet helemaal, waarom deze koersstijging bij toename van de te lopen meters? Ik heb opeens toch veel minder zin om hier aan mee te werken, ondanks dat het toch een mooie wedstrijd zal zijn. Natuurlijk maak ik geen schijn van kans hier in de prijzen te lopen, als er al sprake is van prijzengeld of wat dan ook. Lijkt me niet onwaarschijnlijk, want van heinde en verre komen hier sterke lopers de wedstrijd aanvoeren. Ik heb hier niks op tegen, heb mezelf ook al in de geldprijzen gelopen. Dus heb ik daar niks op aan te merken, maar om dan een hoog inschrijfbedrag te moeten geven om de snelste lopers te begunstigen, daar heb ik wat moeite mee.
Nee, ik begrijp deze opzet niet goed, en ik twijfel sterk om dan maar misschien in Breskens te starten. Heb ik er €9,00 voor over om in of achter een sterk veld te lopen? Die verleiding is toch ook heel groot, want laten we eerlijk zijn, de ambiance in deze Stekense loop is enorm!
donderdag 8 december 2011
Twijfel
Deze zaterdag de halve marathon in Terneuzen. Goed of slecht weer, dat gaf voor mij de doorslag over mijn deelname. Het staat niet in mijn schema, dus zou ik sowieso de wedstrijd niet mogen lopen. De weersvoorspellingen zijn redelijk, tot nog toe. Dat kan geen spelbreker zijn.
En toen kwam ik nog wat foto's uit het verleden tegen die ik had gemaakt. En heel duidelijk is de schuine afloop te zien op dit pad. En die afloop is voor mij al enkele malen slecht afgelopen, met als gevolg enige tijd uit de running, scheel kijkend van de last in mijn heup. En nu, met die zwakke knieën van me, dat is vragen om problemen.
Maar toch, twijfel....
zondag 4 december 2011
Back porch
The Presidents
Die aflossingsmarathon in Terneuzen, hé, wel, die heeft mij weer terug gebracht naar de realiteit zoals die is. Zoals een auto in het verloop der jaren moet inboeten aan vermogen wegens slijtage, stroef lopende en/of speling op allerhande onderdelen, dat onderga ik zelf aan den lijve. Dat is niet van vandaag, ik weet wel al langer dat ik geen 20 meer ben. Ik heb ook wat meer tijd nodig te herstellen na een wedstrijd. Toch had ik de ijdele hoop, en ik rekende op een snelle 5,2km te kunnen lopen. Sneller dan dat ik ooit had gelopen op dit rondje.
Viel wat tegen (goh!). Ik starte snel, nadat Benjamin Gerritse de eerste van de 8 te lopen rondjes had afgelegd. We liepen op dat moment derde, op kleine afstand van één en twee. De twee volgende lopers van dié teams waren niet heel snel, ik kon na een paar honderd meter de eerste plaats overnemen. Natuurlijk ken ik het rondje als geen ander, het is een lastige toer met veel bochten. Ik had een mooi tempo te pakken, had ik het gevoel. Daarom viel mijn tussen tijd van 6'36 op 2km me wat tegen. Toch liep ik het uiterste wat ik kon, maar als ik rond de 17 minuten wil finishen, zal ik wel sneller moeten lopen. Na 3km wist ik dat dát te hoog gegrepen was, ik had 10'03 nodig voor deze afstand. En dat, terwijl de laatste kilometer nog de lastigste was met zijn hellingen en slecht liggend asfalt. Het tempo lag nog wel goed, maar ik wist dat ik later zou moeten inboeten. Die ±3'20 per kilometer kon niet blijven duren. Daarom kwam ik dan ook binnen in 17'36, wat mij tegenviel. Tenslotte waren de loopomstandigheden perfect, niet teveel wind, een goede temperatuur en droog. Nouja, ik had nu één rondje rusttijd totdat ik aan mijn tweede toer zou beginnen. Als ik die onder de 18 minuten kan houden, dan ben ik daar tevreden mee. Ik nam over van Peter deVet, en ging deze keer wat meer bedeesd van start. Toch verraste ik mezelf door slecht enkele seconden trager op de twee en drie km te passeren. Alleen was het nu wel een stuk drukker met lopers op de smalle paadjes en moest af en toe naast het pad om te passeren. Niet elke loper was gediend van mijn passage, ik meende minstens twee maal de teleurstelling in verbaal geweld te kennen te geven van deze mensen door mij hun team op een ronde achterstand gezet te worden, shit!!
Het was voor mij olie op het vuur, wat gas erop. En dus liep ik de tweede maal slechts 8 seconden trager dan mijn eerste, wat me weer heel veel meeviel. Natuurlijk, ooit heb ik deze rondjes sneller gelopen op hetzelfde principe. Maar begin dit jaar heb ik de 3 rondjes in een wedstrijd telkens ruim onder de 18 minuten afgelegd, dus zonder pauze. Dan blijkt dat ik gewoon niet sneller kan, ik heb mijn tempo dat ik 15km volhoud. En dat tempo loop ik dus ook op een kortere afstand, en niet sneller. Ik zal me maar meer richten op alles wat langer is dan 15km, dat gaat me het beste af. En als dat niet meer lukt, dan word het tijd voor een veranda. Uiteindelijk hebben we met ons team, Roadrunners Axel, wel met 2h30 de snelste tijd neer gezet. Deze tijd is officieus, omdat de uitslagen nog niet bekend zijn. Wel bekend is, dat het weer een geslaagde dag was. Vond wel jammer dat de Gentse teams niet aanwezig waren. Dat zou ons de eerste plaats hebben gekost, maar dergelijke teams zorgen wel voor wat meer allure aan deze wedstrijd...
Teamleden Roadrunners 1 waren:
-Benjamin Gerrits
-Peter de Vet
-Benny Thuy
-Niek Wieland
-Nitin Klapwijk
-Frank Boerebach
en ondergetekende
Die aflossingsmarathon in Terneuzen, hé, wel, die heeft mij weer terug gebracht naar de realiteit zoals die is. Zoals een auto in het verloop der jaren moet inboeten aan vermogen wegens slijtage, stroef lopende en/of speling op allerhande onderdelen, dat onderga ik zelf aan den lijve. Dat is niet van vandaag, ik weet wel al langer dat ik geen 20 meer ben. Ik heb ook wat meer tijd nodig te herstellen na een wedstrijd. Toch had ik de ijdele hoop, en ik rekende op een snelle 5,2km te kunnen lopen. Sneller dan dat ik ooit had gelopen op dit rondje.
Viel wat tegen (goh!). Ik starte snel, nadat Benjamin Gerritse de eerste van de 8 te lopen rondjes had afgelegd. We liepen op dat moment derde, op kleine afstand van één en twee. De twee volgende lopers van dié teams waren niet heel snel, ik kon na een paar honderd meter de eerste plaats overnemen. Natuurlijk ken ik het rondje als geen ander, het is een lastige toer met veel bochten. Ik had een mooi tempo te pakken, had ik het gevoel. Daarom viel mijn tussen tijd van 6'36 op 2km me wat tegen. Toch liep ik het uiterste wat ik kon, maar als ik rond de 17 minuten wil finishen, zal ik wel sneller moeten lopen. Na 3km wist ik dat dát te hoog gegrepen was, ik had 10'03 nodig voor deze afstand. En dat, terwijl de laatste kilometer nog de lastigste was met zijn hellingen en slecht liggend asfalt. Het tempo lag nog wel goed, maar ik wist dat ik later zou moeten inboeten. Die ±3'20 per kilometer kon niet blijven duren. Daarom kwam ik dan ook binnen in 17'36, wat mij tegenviel. Tenslotte waren de loopomstandigheden perfect, niet teveel wind, een goede temperatuur en droog. Nouja, ik had nu één rondje rusttijd totdat ik aan mijn tweede toer zou beginnen. Als ik die onder de 18 minuten kan houden, dan ben ik daar tevreden mee. Ik nam over van Peter deVet, en ging deze keer wat meer bedeesd van start. Toch verraste ik mezelf door slecht enkele seconden trager op de twee en drie km te passeren. Alleen was het nu wel een stuk drukker met lopers op de smalle paadjes en moest af en toe naast het pad om te passeren. Niet elke loper was gediend van mijn passage, ik meende minstens twee maal de teleurstelling in verbaal geweld te kennen te geven van deze mensen door mij hun team op een ronde achterstand gezet te worden, shit!!
Het was voor mij olie op het vuur, wat gas erop. En dus liep ik de tweede maal slechts 8 seconden trager dan mijn eerste, wat me weer heel veel meeviel. Natuurlijk, ooit heb ik deze rondjes sneller gelopen op hetzelfde principe. Maar begin dit jaar heb ik de 3 rondjes in een wedstrijd telkens ruim onder de 18 minuten afgelegd, dus zonder pauze. Dan blijkt dat ik gewoon niet sneller kan, ik heb mijn tempo dat ik 15km volhoud. En dat tempo loop ik dus ook op een kortere afstand, en niet sneller. Ik zal me maar meer richten op alles wat langer is dan 15km, dat gaat me het beste af. En als dat niet meer lukt, dan word het tijd voor een veranda. Uiteindelijk hebben we met ons team, Roadrunners Axel, wel met 2h30 de snelste tijd neer gezet. Deze tijd is officieus, omdat de uitslagen nog niet bekend zijn. Wel bekend is, dat het weer een geslaagde dag was. Vond wel jammer dat de Gentse teams niet aanwezig waren. Dat zou ons de eerste plaats hebben gekost, maar dergelijke teams zorgen wel voor wat meer allure aan deze wedstrijd...
Teamleden Roadrunners 1 waren:
-Benjamin Gerrits
-Peter de Vet
-Benny Thuy
-Niek Wieland
-Nitin Klapwijk
-Frank Boerebach
en ondergetekende
Abonneren op:
Posts (Atom)