Zweetvrij

Zo probeer ik dan de volgende dag een half uurtje uit te lopen na een wedstrijd. Dan weet ik, dat ik niet te snel ga. Als ik dreig te gaan zweten, moet ik een stapje rustiger aan doen. Het is voor mij dé manier om relaxed te lopen. Om deze theorie in praktijk te brengen bij het lopen is voor mij geen probleem. Ik heb al jaren ervaring met deze methode....bij mijn baas.

Over de wedstrijd van gisteren eigenlijk maar één woord.....
Ik weet er geen, aan de ene kant vond ik het schitterend om daar te lopen in dat vreemde weer. Benauwend, harde wind, zon, wolken, warm, vochtig dus eigenlijk wat tropisch misschien. Aan de andere kant, het was wel een keiharde strijd, vooral tegen de genoemde elementen. In de polders van Roosendaal was het wel goed te doen, schaduw van de bomen in overvloed. Maar eenmaal terug in Roosendaal, dan is er nog 5 km af te leggen op wegen waarbij het lijkt alsof je niet vooruit komt. Ik had het geluk, vond ik zelf toch, dat ik helemaal solo liep. Zodoende waren de aanmoedigingen van de talloze toeschouwers aan mij toebestemd, neem ik aan. Ze klapten toch niet voor de kat z'n viool.

Over katten gesproken, ik heb voor de aardigheid eens opgezocht hoe snel dieren kunnen lopen. Ja, een jachtluipaard, dat weten de meeste wel dat ie hard gaat (122km/h). Maar het gaat hier om huisdieren, en dan zou een huiskat nog altijd zo'n 50km/h kunnen halen. Klik maar eens op de link hier naast. Als ik die kat van ons eens bekijk, heb ik daar mijn twijfels over.

Terug de wedstrijd, och, ik heb het gered net onder de 1uur18. Ben ik heel tevreden mee, zeker geen p.r. maar daar ga ik nooit op weg. Als het dan eens lukt, is dat meegenomen, meer niet. Ik heb wel begrepen, dat vele andere minder tevreden waren. Maar neem wel mee, piepels, dat het geen gewone wedstrijd was, althans, het waren abnormale weersomstandigheden. Niemand heeft supertijden gelopen. Verder niks dan lof voor de organisatie, voldoende drinkposten en een goede, duidelijke km-aanduiding. Alleen het startvak betreden kan wel wat beter. Bij andere wedstrijden ga je langs de achterzijde het startvak in, hier aan de voorkant. Moet je normaal op tijd in je vak staan, hier is het zaak zo laat mogelijk aanwezig te zijn. Hadden Carla en ik toch al een valse start, bij het afhalen van onze startnummers kwamen we erachter dat we allebei onze chip vergeten waren. Gelukkig waren we vroeg en was het geen probleem om dit simpel op te lossen. We konden gewoon 2 chips gratis lenen. Een opluchting! Zelf kon ik dan een loper uit de nood helpen die zijn schoenen vergeten was, ik heb zelf mijn wedstrijdschoenen, maar ga altijd op mijn oude trainingsschoenen naar de wedstrijden toe. Zo kon ook William Goossens de 21.1km lopen. Met bierviltjes in de schoenen als opvulsel!!!

Gaston en Ingrid, bedankt voor de foto