Cadzands halve marathon

De omstandigheden waren er naar, er zou hard gelopen kunnen worden. Wel wat wind, maar met die wind in de rug over een strand waarbij je nauwelijks voetsporen achterliet en een nog niet eens zo onaangename temperatuur was er iets te verwachten. Niet direct een parcoursrecord, hoewel Erwin Harmes met 1h12'27'' een zeer snelle tijd neerzette was hij nog ver verwijderd van de 1h08 die Sepp Vermeulen ooit had gelopen.
Zelf had ik ook een iets snellere tijd kunnen lopen, zou ik niet in een groep van 5 hebben gelopen die voornamelijk naar elkaar keken wie het vuile werk zou opknappen tegenwind de kop te doen. Vanzelfsprekend, want hier werd gestreden voor de derde plaats overall, en dan ga je niet voor de ander de hete kastanjes uit het vuur halen. Ik voelde me ook niet geroepen in de wind te lopen, ik had al verschrikkelijk mijn best moeten doen aansluiting te krijgen. Vóór het verlaten van het strand (bij het keerpunt) liep ik even op de derde plaats, nam daarna een flesje Extran aan van Carla die daar stond en moest een gat laten tussen mij en de vier die me daar passeerden. Een foutje van mij om net dáár met Carla af te spreken. De wind had ik nu helemaal tegen, en zou moeten proberen terug aansluiting te krijgen. Dat lukte uiteindelijk wel, er werd niet al te snel gelopen op een weliswaar mooi geasfalteerd pad, maar wel op en neer gaande met natuurlijk dan een toch wel stevige bries tegen.
Bij de Zwarte Polder ging het tempo er helemaal uit, nergens was dan ook de wind zó straf tegen. Eigenlijk had ik wel zin om hier een aanval uit te voeren, maar ik was onzeker over mijzelf en mijn capaciteiten. Dat had te maken met mijn trainingen van afgelopen tijd. Had ik ook de fout gemaakt mijn logboek van een jaar geleden te bekijken, toen gingen mijn trainingen als een trein. Dit jaar ook wel, maar dan meer als een Italiaanse...
Ik had het lef dus niet, hoewel ik mijmerde over die derde plaats bleef ik toch maar braaf achter de kudde aanhollen. Ik voelde me niet eens schuldig uit de wind te blijven lopen, op het oog leken ze me allemaal een stuk jonger dan mij. Ik verwachtte toch wel dat er 'iets' zou gaan gebeuren. Dat 'iets' gebeurde dus inderdaad 3km voor de finish. De versnelling werd gemaakt, ik was de enige die moest passen. Ik kon wel op mijn eigen tempo verder, wat nu ook iets hoger lag dan voorheen. Toch kon ik er niets meer van maken, ook de groep voor me viel uit elkaar maar van een terugkeer van mij was geen sprake meer.
Zo kwam ik dus binnen in 1h18'15", 44 seconden verwijderd van een derde plaats.
Achteraf gezien ben ik zeer tevreden met mijn resultaat, dat ik als eerste master (45+) op een 7de plaats overall van de 517 finishers mocht binnenkomen. Ook het feit dat de afstand volgens mijn Garmin precies 21,1km bedraagt, mag ik blij zijn onder de 1h20 te kunnen lopen.
Ik ben, zoals altijd na een goed gelopen wedstrijd, weer extra gedreven beter mijn best te doen op trainingen.
Waarschijnlijk, zoals altijd, ga ik ook weer vlug vergeten zijn mijn best te zullen gaan doen op die trainingen!!!