In den beginne...

...herkent iedere startende loper wel het fenoneem van spierpijn na het verwerken van een paar kilometer rennen. Ik ben nou niet echt meer een beginnend loper, maar ik mag me toch verheugen op genoemde last nadat ik een training achter de rug heb. Na een dag of tien van verplichte rust is het moeilijker opstarten als die rust te maken heeft gehad met griep met flinke koorts. Tjonge, wat heb ik een rotweek gehad. Ik kan me niet herinneren nog zo ellendig te zijn geweest. En nu moet ik maar proberen terug in vorm te geraken. Afgelopen zaterdag heb ik dan een uurtje gelopen, maar dan wel 13,5km afgelegd. Dat dit te zot was, kon ik dezelfde avond wel gewaar worden. Ik wist niet hoe ik moest zitten of liggen of staan, vanwege de spierpijn. Belachelijk eigenlijk, in mijn schema moest ik normaal gesproken 18km in 1h15 afleggen, kun je nagaan hoever ik terug gevallen ben. Zondag dan maar een rustdag. Wilde ik maandag-avond trainen, was het najaarsweer van de hoogste categorie. Daar had ik dus geen zin in. Noem het maar flauw, maar ik verdom het om daar in te lopen. Komt nog bij, dat ik mezelf nog niet helemaal vertrouw, dat ik misschien een terugval zou krijgen met die griep. Deze avond (dinsdag) heb ik wat interval getraind. Ik heb wel mijn richttijden wat aangepast, dus wat rustiger getraind. Ik voel evengoed nog wat last, maar gaat al wat beter. Och, ik heb voorlopig geen wedstrijd, dus ik heb de tijd. Ik heb wel spijt van die halve in Sluis, dat ik niet kon deelnemen. En ziedaar, dat was dus de reden voor de minimale aandacht van de media voor deze loop. Men nam verder niet de moeite om zich te verdiepen over het verloop van de wedstrijd, ik was er toch niet bij......