In voor en tegenspoed...

Ik zou deze zaterdag graag in Zuiddorpe willen starten bij de kermisloop, maar zoals ik me nu voel vrees ik hier voor. Keelpijn en me ellendig voelende moet ik afwachten hoe nu verder. En dat tewijl ik woensdagavond nog een coopertest op de club heb gedaan. Het resultaat viel misschien wat tegen. Ik had gehoopt een stuk verder te geraken dan 3625 meter. Zoals ik ook in de gaten hield wat ik zou lopen bij het passeren van de 3000 meter, dit was 10'01''. Dat viel al tegen. Als ik dan maar op zijn minst 9 rondjes zou lopen, vooruit dan maar...
Maar ach, ik had maandag toch ook al een pittige training achter de rug die ik misschien nog niet helemaal had verwerkt. Carla en ik hadden besloten om onze duurloop eens aan de kust uit te voeren. Dat is toch weer eens wat anders dan hier in de polder steeds maar weer dezelfde route te volgen. Dus 's avonds naar de Panoramaweg bij Breskens gereden en van daar uit over de duinen richting Cadzand-bad te lopen. Had ik mijn footpod vergeten! En zo kom je tot de conclussie hoe afhankelijk je word van deze technische rommel. Waarschijnlijk kon ik zonder dat ding mijn tempo niet houden, te snel of te langzaam natuurlijk. Aan de andere kant is het dan wel eens goed om dan op gevoel te lopen. Ik wou 22km in 1h35 lopen, zo stond in mijn schema. Nu had ik wel op voorhand al eens gekeken tot waar ik moest lopen. Dat was dan ongeveer zoals de Jules-unlimited loop, 19km die dan wel over het strand gaat. Het keerpunt was nu het 'haventje' bij Cadzand-bad. Ik ben er dan maar aan begonnen en het ging heerlijk ontspannen zonder die controlerende factor bij me. Mooi was wel dat de km aanduidingen van de halve marathon nog op het asfalt stonden, zodat ik af en toe mijn km tijden kon meten. Wat ik had verwacht, veel te snel. Ik liep kilometers rond de 4 minuten. Het keerpunt wat ik in 48 minuten wou bereiken, passeerde ik in 44 minuten. Iets rustiger terug dan maar. Maar als je een bepaald tempo te pakken hebt, dan laat je dat niet zomaar los. En zolang ik nog gemakkelijk loop, doorgaan dan maar. Ik had nu ook meewind met een beetje miezerregen op een schitterend op en neergaand parcours ( de laatste kilometersvan de halve marathon hierzo), dan komt de zin vanzelf. Uiteindelijk kwam ik bij het eindpunt in 1h27'40''. Maar ik wist niet of ik wel mijn kilometers had gelopen. Het kon er in ieder geval niet ver naast zijn. Thuis heel precies de route uitgemeten, en daarbij kwam ik op 21,8km. Jammer, net te weinig. Maar ja, op die 200meter komt het ook niet op aan. Wat mij wel beviel was mijn gemiddelde van 14,9 km/h. , 4'02" per kilometer. Dit mocht volgens mijn schema 13,8 per uur, 4'21" per kilometer. Ging dus wat te snel, maar ik ben blij dat ik weet dat ik dit nu wel kan tijdens een training. Want dit soort duurlopen komen d'r wel aan. In ieder geval was dit ons allebei zo bevallen dat we dit wel vaker gaan doen, zo lopen in de duinen. Als die pokkebrug niet open staat, doen we er met de auto ongeveer een minuut of 35 over om hier te kunnen trainen. Dus dat is goed te doen.
Nu maar niks anders doen dan vóór zaterdag weer herstelt te zijn voor Zuiddorpe...